Je wervelt weg. De muren zijn verdwenen.

Van een stofwolk ben je amper meer te onderscheiden.

Het dreunen, dat nog nagalmt, en het langzaam

liggen gaan van opgeworpen stof. Niets blijft over.

Bijna niets. Een tafel, mooi gedekt, in de woestijn.

Je zit eraan, je bent niet weg. De glazen glanzen.

Maar je staat op. De zon die brandt, het zand dat zengt,

je beeld dat trilt. Je weggaan is het mooiste dat ik zag,

want het is hoger dan de zon om twaalf uur

en eenzamer dan ik. Er rest ons streven naar herhaling.

Maar zingend is een bundel over hoop, barmhartigheid en solidariteit. Mark Boog vraagt zich af waarom we, ondanks alles, toch doorgaan en verder leven, en waarom wij dat meestal met zoveel verve doen. Waarom de krekel zingt en hoe men kan ontsnappen aan de oppervlakkigheid van het alledaagse leven. Het lukt de dichter om zoiets vreemds en hartverwarmends als levenslust te verklaren.

Het volmaakte

Het volmaakte geluk,

waaraan slechts duur ontbrak,

dat onvolmaakt was,

schoot door het huis, gilde,

baande zich een weg naar de deur, brak u...

In haar derde dichtbundel, applaus vanuit het donker, verkent Hélène Gelèns thema's als 'het spel' en 'de lach'. Vrolijke en onschuldige fenomenen, zo lijkt het. Maar klinkt de lach altijd ongedwongen? Of heeft een speelse omgang met de werkelijkheid ook schaduwkanten? In applaus vanuit het donker worden liedjes gezongen, spelregels bedacht, herinneringen gemaakt en achteloze uitspraken gedaan. En daar wordt voor geklapt... vanuit het donker. Vanuit de duisternis klinkt de muziek van ons d...

‘Ik zou heel graag eens over iets anders schrijven dan de dood, en was dat ook aan het doen. Toen werd mijn partner ziek, en overleed hij. Nu is er, meer dan ooit, geen ander onderwerp. In Lijfrente beschrijf ik de liefde tot – maar ook nadat – de dood ons scheidde. De fysieke intimiteit die steeds verder overschaduwd wordt door zorg, en uiteindelijk door rouw. De levensfase die de meeste mensen, ook ik, pas veel verderop voor zichzelf bedacht hebben.’

Lijfrente is een direct verslag...

Leesjongen (mijnbouw): jongen die bovengronds stenen raapt uit de via een transportband aangevoerde steenkoolbrokken.

Van de vlak na de Tweede Wereldoorlog geboren dichtersgeneratie, die in de poëtisch en maatschappelijk gepolariseerde jaren '70 het woord nam, is Wiel Kusters een van de interessantste. Opgegroeid met het werk van klassieke vormvaste dichters, maar al gauw ook geïntrigeerd geraakt door de poëzie van de Vijftigers, ontwikkelde hij zich vanaf zijn debuut, in 1978 met de bunde...

De eerste gedichten van Andreas Oosthoek verschenen

- sporadisch, in tijdschriften - meer dan een halve eeuw

geleden. Zijn eerste bundel De bladen terug werd in 1987 gepubliceerd. Daarna kwamen nog drie kleinere bundels tot stand, steeds op aandringen van buitenaf. Trouw aan het adagium 'Niets te zeer' was de dichter moeilijk tot

verdere publicatie te bewegen. Hoe respectabel deze te-

rughoudendheid ook moge zijn, voor de lezers en dan

vooral de poëzielezers, zou het een gemis zijn als ...

Overwoekerd is een zoekende, soms bijna religieuze bundel. Welk doel dient dit leven en kijkt iemand over onze schouders mee? Dit zijn gedichten voor wie wil lachen om zichzelf en de trivialiteiten van ons dagelijkse leven, en wie wil voelen hoe diep de liefde kan gaan.

Bruinja blijft de dichter die als geen ander op vertederende wijze de intimiteit van het huiselijk leven kan beschrijven, bijvoorbeeld als hij zich afvraagt ‘hoeveel wasmachines’ zijn huwelijk mag duren of wanneer hij ‘na ee...

Vanaf zijn met de C. Buddingh' -prijs bekroonde debuut Alsof er iets gebeurt heeft Mark Boog met zijn gedichten de harten gestolen van vele Nederlandse en Vlaamse poëzieliefhebbers. De raadselachtige helderheid, de afstandelijkheid en betrokkenheid die in alle gedichten terugkeren, houden de lezer voortdurend bij de les.Taal is bij Boog nooit een obstakel maar een speelse vorm van denken en uitbeelden op papier.Het broeit onder de eenvoudige woorden, de ogenschijnlijk vanzelfsprekend aaneeng...

Binnenwereld - dat is het onuitputtelijke universum van onze wensen, dromen en twijfels, van obsessies en ons verlangen naar geluk. Hoe reageert dit universum - hart en ziel, verstand en onverstand - op de buitenwijk, de wereld om ons heen, voor onze neus en ver weg? Wat betekent het om het leven te omarmen? Zijn binnenwereld en buitenwijk dan in evenwicht, of harmonie?

Bruinja's gedichten lukt het op speelse manier iets in beeld te brengen, wat in het tijdperk van de ik-bv uit het zicht is g...

Het is een kunst om in deze tijden liefdesgedichten te schrijven die de clichés mijden als de duivel het wijwater. Niemand beheerst deze kunst beter dan de met de VSB Poëzieprijs bekroonde dichter Mark Boog. Liefde in tijden van brand ademt de vrijheid om over de liefde te schrijven, zonder de voor de hand liggende emoties letterlijk te benoemen. Mark Boogs liefdesgedichten zijn in hun taal lichamelijk, aards, met oog voor de buitenwereld en voor de tijd van nu. De wereld staat in brand zoa...