Achten zijn oneindig. Ik gebruik ze als symbool voor wat ik nooit meer mag vergeten. Of voor wanneer ik iets niet kan vatten. Als het te moeilijk of te groot is om in mijn hersenen te passen. Dan voelt het alsof ik toch nog grip heb op wat onwerkelijk is.'

Niet elk kind groeit zorgeloos op. In blauwe achten volgen we Esmée. Haar ouders zijn gescheiden. Met een moeder die er amper in slaagt om haar eigen leven op de rails te houden en een vader die in de eerste plaats een bedreiging vormt in ...

Op pinkstermaandag 1828 toonde Kaspar Hauser zich voor het eerst aan de wereld, op een willekeurig plein in het Duitse Neurenberg. De vondeling die zijn eerste levensjaren in een kelder doorbracht, die woorden noch herinneringen bezat, blijft na bijna twee eeuwen nog even raadselachtig. Waarom werd hij opgesloten? Welke geheimen droeg de knaap met zich mee?

Op basis van dat verbluffende historische verhaal schreef Kristien Dieltiens een meeslepende psychologische roman die je vastgrijpt tot d...

Na de breuk met haar vriendin heeft Kaja, een kunsthistorica, nood aan een nieuwe uitdaging. Ze besluit een interview af te nemen van een oudere kunstenaar wiens werk haar al een hele tijd intrigeert. De échte drijfveren van de kunstenaar, die wil Kaja op papier zetten, maar helaas laat de kunstenaar Kaja slechts schoorvoetend toe in zijn leven. Toch komen na verschillende korte gesprekken, op allerhande plaatsen in de buurt van zijn besloten atelier, de innerlijke worstelingen van de kunste...

In Spijkers in de wolken borstelt Jan Vanriet het portret van het einde van een levenslange vriendschap, die tussen de dichter Gaston Boesmans en de schilder Louis Zoethout. De namen zijn fictie, maar de aandachtige lezer kan al gauw deduceren over welke figuren het in werkelijkheid gaat. Ontwapenend en pijnlijk eerlijk weet de auteur zijn generatie te vatten, een generatie van zeventigers en tachtigers, wegdrijvend van het leven, zoekend naar betekenis, verlangend om het roemrijke verleden v...

Jo is een notoir mooie jongen, die dat zelf ook wel weet. Na een turbulente, bij tijden erg wrange jeugd, beslist hij om in een kloosterorde in te treden, waar hij in een dubieuze relatie met een priester verstrengeld raakt. Die leert Jo drinken, schenkt hem een wagen en neemt hem mee op plezierreisjes.

Net voor zijn eigen wijding treedt Jo alsnog uit en verhuist naar de grootstad. Hij stort zich in het bruisende uitgaansleven van de jaren 70 en leert zijn seksualiteit te omarmen. Hij ontmoe...

Het schrijverschap?

Soms een verhullende mantel der liefde.

Vaker een doorzichtig afleidingsmanoeuvre.

In dit boek doet de auteur uit de doeken waar hij al die jaren van leefde.

Max Temmerman (Brasschaat, 1975) schreef eerder vijf dichtbundels en twee romans. Zijn werk werd genomineerd, vertaald, gebloemleesd, gelauwerd en verguisd in binnen- en buitenland. Zijn gedichten vonden hun weg naar affiches, vuilkarren, tijdschriften, tentoonstellingen, draagtassen en geboortekaartjes. Hij verhul...

‘Ik woon hier graag, hoor. Het is hier rustig. Ik hou van het groen, van de tuin, van de rust en de vogels. Ik heb een atelier en ik ben nog niet in elkaar geslagen op straat.’

Een pasgehuwde man trekt met zijn echtgenoot in het huis van zijn schoonouders, die elders hun geluk opzochten. Hoewel de woning aan het einde van de straat comfort biedt, worstelt de jonge schilder met die nieuwe werkelijkheid. Alsof hij zijn best heeft gedaan om zich aan te passen naar de normen, enkel en alleen ...