Er is waarschijnlijk één straf erger dan de rolstoel, en dat is te moeten toezien hoe een

ander in jouw plaats in die rolstoel zit, en daar voor altijd in zal moeten blijven zitten.

Zonder te denken of te praten, met alleen wat geluiden af en toe, en soms een automatische

beweging van een arm, een schouder of een been. (Vegetatief, hoort hij wel eens

zeggen.) Dit alles denkt Robert Oosterhof als hij zijn neef Arie een jaar na de aanslag

ophaalt uit een instelling, voor een tripje naar een W...

‘Alsof het gister is gebeurd, zo scherp. Dertien jaar had ik niet geweten dat ik het wist, maar toen ik de politie zag, wist ik ineens dat ik het al die tijd had geweten.’ Zo, na dertien jaar zwijgen, verbreekt Ada Storkema de stilte. Waar Peter Middendorp in de meesterlijke roman Jij bent van mij haar echtgenoot, de dader, laat vertellen, geeft hij nu het woord aan haar. Sinds de fatale gebeurtenis wordt Ada verteerd door de vraag

of ze medeschuldig is aan het feit dat haar man een verkra...