In Het jongensuur heeft Andreas Burnier haar ervaringen als onderduikkind in de oorlogsjaren 1940/1945 verwerkt. De joodse Simone probeert zich een plek te veroveren in de jongenswereld. Op de adressen waar zij zich moet schuilhouden moet zij zich telkens een nieuwe identiteit aanmeten. Zij voelt zich gevangen in een vrouwenlichaam; zij had een man moeten zijn.

Een tevreden lach, de roman waarmee schrijver en criminoloog Andreas Burnier in 1965 debuteerde, werd direct bij verschijnen als een sensatie ervaren en bekroond met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. De roman heeft niets aan kracht ingeboet.