Dublinezen is weliswaar het eerste werk van Joyce, maar allerminst eenvoudig. Het wordt altijd een verhalenbundel genoemd, maar is in feite een suite van epifanische inkijkjes in de verlamde ziel van de Dublinees in het begin van de twintigste eeuw. Het werk is nauw verbonden met de romans van Joyce, met name met Ulixes, dat ooit zelfs begon als verhaal voor Dublinezen. De verhalen zijn geschreven in wat Joyce zelf een stijl van ‘scrupulous meanness’ noemde: nauwgezette karigheid en niets...

Veel schrijvers onderzoeken hun jeugd in hun eerste boek, maar er zijn er maar weinig die hun kindertijd aan zo’n kritisch zelfonderzoek onderwierpen als James Joyce in zijn romandebuut Zelfportret van de kunstenaar als jonge man. In de nieuwe, weergaloze vertaling van Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes is dit meesterwerk weer zo fris als een eeuw geleden, toen het werd gepubliceerd.

In zijn duizelingwekkende, experimentele stijl doet Joyce verslag van de coming of age van zijn alter ego...