Artists and creative workers have long been attracted to urban environments. Yet the ‘creative city’ of the 21st century comes with its own pitfalls. From precarity at the level of the worker to gentrification at the level of the city: the creative engine starts to sputter. Therefore, after or even against the creative city, this book explores the rise of the ‘common city’. What is the value of commoning for cultural practices in urban contexts? The volume defends the hypothesis that ...

Op zich is er niets mis met radicale standpunten of meningen die ingaan tegen de heersende opinie. Het is pas wanneer ze gisten op een voedingsbodem van frustratie, woede of angst, dat ze kunnen doorschieten naar extremisme. Het is dan ook niet langer in de marges van onze snel veranderende samenleving dat er extremistische visies worden aangehangen. Zelfs het ‘evenwichtige midden’ valt er steeds meer aan ten prooi. Gevoed door de brandversnellers van de sociale media ontpopt de ene groep...

Het probleem van de klimaatverandering is het probleem van de ongelijkheid. Terwijl de gele hesjes op straat komen om te protesteren tegen hoge brandstofprijzen, eisen de klimaatactivisten dat er komaf wordt gemaakt met fossiele brandstoffen. Doortastend beleid is dringend nodig maar blijft uit. Want het klimaatbeleid vandaag maakt vooral de sterken sterker, en raakt de meest kwetsbaren het hardst. En dat zorgt voor sociale onrust.

In dit klimaatessay tonen Wim Van Lancker en Adeline Otto dat...

Tot het einde van de negentiende eeuw heerste het hoogtechnologische wereldrijk Tartaria over de aarde. De oude beschaving verdween uiteindelijk onder een modderstroom. Tenminste, volgens talloze gelovers van deze recente internetmythe, voor wie de vernietiging van Tartaria 150 tot 200 jaar geleden een complot is.

Het verhaal van Tartaria bereikte eind 2018 in het zog van de platte-aardetheorieën het beoogde publiek van gewillige verspreiders en gelovers van alternatieve geschiedenistheorieÃ...

De voorbije jaren is in onze taal de tendens ontstaan om het woord ‘blank’ (voor de huidskleur) te vervangen door ‘wit’. Dit is geen spontane evolutie, maar gestuurd door een activisme. Dit activisme komt overeen met de beweging en de denktrant die we ‘woke’ noemen. In IK BEN GEEN WITTE MAN verzet Fons Mariën zich tegen deze trend en onderzoekt hij wat er achter schuilgaat. Met een kritische blik wil de auteur achterhalen waar het woke-activisme precies voor staat.

De denktank Kw...