Frank Hutchisons schilderijen bevatten tal van elementen, vormen, objecten, taferelen, die meer of minder rechtstreeks verwijzen naar de ons omringende werkelijkheid, maar daar tegelijk min of meer

afstand van nemen. Door de strakke ordening, door hun onderlinge samenhang, door de stilering,

bereikt hij een beeld dat geloofwaardig is, realistisch oogt en toch enigszins vervreemdend werkt.

Hutchison levert hiermee zodanig commentaar op de dingen dat we er anders naar gaan kijken. Hij

werkt sch...

Het zijn vaak enigszins verloren plekken en al te gewone, banale dingen, die de aandacht trekken van Gies Backes (Venlo, 1977). Een ouwe caravan, een deels overwoekerde motorboot, een rijtje afvalcontainers, een gehavend stuk vloer, een perk agaven. Door de bijzondere penseelvoering herkenbaar, maar niet fotografisch scherp geschilderd in zich enigszins terugtrekkende kleuren. Mensen lijken er net voor de komst van de schilder te zijn vertrokken. Onwillekeurig stelt de kijker er zich geen gal...