Van Ed Schriel verscheen eerder de roman 'De tijd neemt niets terug' (2018) en de dichtbundel 'Vandaag was gisteren morgen' (2019). Was in die bundel de vergankelijkheid het thema waaraan ook de vorm was onderworpen, in zijn nieuwe dichtbundel zoekt Schriel juist meer houvast bij de vorm als hij associeert over ouder worden, een verloren vriendschap en welke dwaalsporen een virus wereldwijd kan volgen.

De bundel bestaat uit vier delen die Schriel telkens kort inleidt.

Ed Schriel is tekstschrijver, columnist, romancier en dichter. 'Vandaag was gisteren morgen' was ruim zeven jaar een gedichtenbundel in wording. Schriel schrijft in toegankelijke poëzie over onderwerpen die ieder mens bewegen: liefde, dood, verwondering en de angst om te vergeten. Soms humoristisch als de glazenwasser door een vieze ruit naar ontblote mensen kijkt, dan weer het diepe verdriet oproepend van een verloren zoon (je foto aan de muur weerkaatst / niet de stem die hier eens speelde...