De belangstelling voor fotografie begon bij Grant Frost toen hij een kind was. Een foto met een close-up van een alledaags voorwerp, maandelijks gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift, fascineerde hem zeer. Het abstracte beeld dat hierdoor ontstond interesseerde hem zeer; het object was een afbeelding geworden waarin niemand het nog herkende.

Tijdens zijn verblijf op de kostschool vond hij in de kelder van het kunstgebouw een vergroter die hij oppoetste en weer aan het werk kreeg. H...

Willem van den Hoed (1965) regisseert met scherpe blik bijzondere plekken over de hele wereld. 'Ik fotografeer wat ik wil zien. Kamers, gebouwen, steden. Ik houd van door mensenhand gecreëerde situaties. Gemaakte constructies, parallelle lijnen, spiegelingen, coherente schaduwen en betrouwbare verdwijnpunten. In de steden waar ik doorheen kom en een tijd verblijf, vormt een hotelkamer een shelter, een cocon.' De tijdelijke ruimte voelt voor hem als een uitdagend laboratorium. Het is een soor...

Nieuwe uitvoerige monografie over Wim Crouwel: grafisch ontwerper en tentoonstellingsvormgever, die met zijn bureau Total Design het gezicht van naoorlogs Nederland bepaalde. Zijn modernisme kwam tot uiting in talloze affiches en catalogi voor het Stedelijk Museum, in postzegels en experimenteel werk zoals een opzienbarend computeralfabet. Crouwel riep in de jaren zeventig kritiek op maar geldt tegenwoordig als cultfiguur en inspiratie voor velen.

Het boek is overvloedig geïllustreerd en laat...

Syktyvkar (in Komi-taal “de stad aan de rivier"), is een kleine autonome hoofdstad in het noorden van Rusland, dicht bij de Oeral en het land van de Nenets. Het is de hoofdstad van de Komi Republiek, een Fins-Oegrische staat die eeuwen geleden door de Russen gekoloniseerd werd. De stad ligt aan het ‘einde van de wereld’, ver van alle grote Russische steden en van het snelle leven en de economische ontwikkeling van het westen. De twee etnische groepen, Komi en Russen, leven reeds langs s...

Balletdansers schitteren op het theaterpodium maar brengen verreweg de meeste tijd van hun werkzame leven door in dansstudio's. Juist daarom koos Rob Becker deze doorgaans kale ruimtes om ver weg van podium, theaterlicht, kostuums, grime en rollen de dansers te fotograferen. In foto's van poses en bewegingen, maar ook in close-up portretten van de dansers toont Becker hun persoonlijkheden en grote atletische kracht.

De meeste geportretteerden zijn dansers van over de hele wereld. Daarnaast om...

De foto's in 'I loved my wife' werden gemaakt op het terrein van 16 Duitse psychiatrische instellingen. In deze instellingen werden gedurende de Tweede Wereldoorlog tienduizenden kinderen vermoord. Om het leven gebracht omdat ze als ongeneeslijk ziek werden aangemerkt. De kosten om hen in leven te houden waren te hoog voor de samenleving, een stellingname die kracht werd bijgezet met films en andere propaganda gericht tegen personen die de maatschappij niets te bieden hadden. Eufemismen voor ...