Na Dichterbij Susanne en Vrolijke versjes vliegen voorbij komt Susanne opnieuw met een sprankelende bundel vol vrolijke fantasierijke versjes en nostalgische gedichten.

In haar herkenbare stijl weet ze lichtheid en diepgang moeiteloos te combineren. Soms laat ze je lachen, soms even stil worden — maar altijd tovert ze een glimlach op je gezicht.

Een boek om in te bladeren, in te verdwijnen of gewoon even op te pakken wanneer je een beetje kleur aan je dag wilt geven.

In 'De blanke gave' word je ondergedompeld in een wereld waar het water oprukt, moeders hun kinderen op het droge slepen en geliefden verdwijnen. De IKEA loopt onder en de A2 verandert in een heel kalm, groot kanaal: 'op de tekentafel rust een atlas/ alvast atlantisblauw gekrast.' Want wat kun je met een land waarin de krant niet meer is 'dan een sudoku met wat foto's eromheen', en er achter iedere voordeur geheimen schuilgaan? Dat vraagt om antwoorden. Want 'de doden groeien met je mee. We n...

Schuchter en aan de schaduwrand van het dichtersrumoer schreef Radna Fabias al jaren gedichten. Nu ze ermee naar buiten treedt blijkt het bepaald geen verstilde poëzie te zijn. In deze bij vlagen donkere, wezenlijk (maar verre van vreugdeloos) feministische en onverschrokken existentialistische bundel vraagt een vrouw zich af wat ‘thuis’ is. Die plaatsbepaling – misschien tegelijk een coming-out – voltrekt zich op meedogenloze wijze. Habitus is een bundel vol zinderende en zintuiglij...

De gedichten gaan over het leven in het algemeen.

Positieve dingen maar soms ook negatieve dingen.

Want het leven gaat met vallen en opstaan.

Het gaat over vreugde maar ook over verdriet en pijn.

Over hoop of hoop die verloren geraakt is.

Een beetje een mengeling van emoties.

Voor iedereen wel iets.

Spelen met woorden kan ook vertaald worden als troosten met woorden. Of verwerken met woorden. Of door de pijn heen gaan met woorden. Er komt wat voor in de plaats. De wonden worden kleiner, maar er komen blijvende tekens voor in de plaats. Littekens. De liefdevolle manier waarop mijn vader de gebeurtenissen in de oorlog beschreef, maakten veel indruk op mij. Troost en hoop zijn de sleutelwoorden. Zoals er ook troostmuziek bestaat, zo kunnen woorden soms troosten en helen. Maar ook uitingen z...

Ons leven is niet altijd simpel, maar in het opschrijven ervan ligt een kracht verscholen

om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken.

De nieuwe dichtbundel van Gerrit Kouwenaar opent met de reeks een glas om te breken, die ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag als extra fraaie leparello verscheen. Hij sluit een indrukwekkende reeks gedichten van rouw, die hun aanleiding hebben in de dood van Kouwenaars vrouw Paula, maar op de lezer in de eerste plaats een algemeen geldige, ja nu al klassieke indruk maken. Tussen die twee afdelingen in staan gelegenheidsgedichten in engere zin, maar als het waar is dat alle g...

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...

In 'Mondruimtes & matroesjka’s' biedt Ton Naaijkens een eigen, actuele blik op de hedendaagse Duitstalige poëzie – niet door erover te vertellen maar door haar via vertaling te tonen. Het gaat om nieuw of recent werk van 34 dichters, achttien vrouwen en zestien mannen, verzameld uit evenzovele bundels die bepalend waren voor hun stem – en voor de poëzie zelf, ook internationaal.

Hun werk wordt niet via een zogenaamd representatieve selectie voorgesteld, maar met een substantieel onde...