In de zomer van 2021 stond CNN-verslaggever Clarissa Ward voor de camera terwijl ze als eerste journalist de talibanstrijders in Kabul aan een kritisch vragenvuur onderwierp. Ward is een wereldwijd geroemde verslaggever van conflicten in een tijd waarin er geen vast front meer is. Eerder maakte ze reportages vanuit Syrië, Egypte, Irak, Libanon, China en Rusland. Ze

heeft de toename van geweld in de wereld zien groeien en gedocumenteerd. Op moedige en empathische wijze lukt het Ward om de moe...

Waarom voelen we ons wel Nederlander maar weinig verbonden met het Europese continent? Thomas Huttinga gaat op zoek naar

het Europagevoel. Hij legt uit waarom we Europeaan zijn en waarom dat juist nu, nu China en Rusland zo in opmars zijn, zo belangrijk is. Omdat we niet alleen een lotsbestemming en een gemeenschappelijk verleden delen, maar ook een gemeenschappelijke toekomst.

Op economisch, politiek en cultureel gebied zijn de Europese landen met elkaar verbonden, en steeds meer ook op het ...

De Doomsday-klok staat op enkele seconden voor middernacht, het risico op een totale apocalyps waarbij de mens permanent het loodje legt is dichterbij dan ooit. Reden genoeg om flink zenuwachtig te worden. Of niet?

Want niet alle hoop is verloren! Borgenicht en Piven gingen in gesprek met tientallen overlevingsexperts en bundelden hun adviezen voor de optimale overlevingskans. Met elk scenario is rekening gehouden. Een nucleaire, alles ontwrichtende oorlog? Valt mee te leven. Zombies? Check. ...

Wie willen we eigenlijk zijn?

Mag je dan helemaal niks meer zeggen in dit land? Moet al die kunst zo nodig van mijn belastingcenten? Zijn witte mannen ook mensen? Het lijken retorische vragen. We roepen ze uit zoals een wolf huilt naar de maan, zonder hoop op een antwoord. Maar niet voor lang meer, want hier is Claudia de Breij! Zij lost deze en andere prangende kwesties voor eens en voor altijd op.

Waar is het fout gegaan? Vroeger konden we prima met elkaar door één deur – ook al waren w...

Op zondag 13 oktober 2019 verliet ik de boerderij waar ik jarenlang vastzat en stapte een café in Ruinerwold binnen. Op dat moment maakte ik me definitief los uit de geloofswereld van mijn vader, die mij vijfentwintig jaar lang in zijn macht had.

In 'Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold' beschrijf ik mijn leven. Mijn vaders geloof en overtuigingen waren mijn realiteit: naar school ging ik niet, ik bestond niet eens voor de buitenwereld, en ik had geen vrienden. Er waren alleen de geesten d...

Stel: je kunt niet gediscrimineerd worden en je hoeft je nooit ergens aan te passen, omdat iedereen zich altijd aanpast aan jou. Stel dat je vervolgens ook nog de meest prestigieuze opleiding van het land hebt, zodat je ook daarop niet gepakt kunt worden. Dan kun je dus niet weten hoe kwetsbaarheid voelt. Maar omdat je alles mee hebt en niks tegen, is de kans wel maximaal dat je het ver brengt in de samenleving.

Joris Luyendijk behoort tot deze groep van ondiscrimineerbare en sociaal onkwetsb...

Als kind leerde historicus Sander Heijne dat hij opgroeide in het beloofde land, waar de vrede eeuwig was en de bomen tot in de hemel zouden blijven groeien. Nu bekruipt hem steeds vaker het gevoel dat onze liberale democratie haar uiterste houdbaarheidsdatum heeft overschreden.

In dit boek onderzoekt Sander Heijne hoe het zover heeft kunnen komen: belangrijke beslissingen over onze leefwereld worden niet meer genomen door het volk, maar in boardrooms en door aandeelhouders. Het publieke deba...

Nooit eerder verbruikte de wereld zoveel fossiele brandstoffen als in 2023. Terwijl verduurzaming wereldwijd hoog op de agenda staat. Waarom gebeurt er dan niks? De razendsnelle vergroening van China en de vs bewijst dat het wel kan, maar door logge ambtenarenapparaten en populisme blijft Europa hopeloos achter. Maar er is niet veel tijd meer. Willen we de toekomst van de mensheid veiligstellen, dan hebben we nog dertig jaar de tijd om de vergroening te realiseren. Maar vergroening lijkt haak...

Afri is de kroniek van een negentiende-eeuwse migrantenwijk, die in veertig jaar tijd een Turkse en Marokkaanse enclave werd. Jutta Chorus verbleef anderhalf jaar in de Rotterdamse Afrikaanderwijk en beschreef van binnenuit de grootste verandering die zich na de oorlog in Nederland voltrok.

De man moet zich opnieuw uitvinden, zegt men. Sara Berkeljon begrijpt als geen ander dat de man vaak een merkwaardig samenraapsel van eigenschappen is. Ze heeft een feilloos gevoel voor de ironie waarmee de gemiddelde man zich door het leven slaat. Mannen leggen daarom graag hun hart bij haar op tafel. In haar interviews toont ze de man in al zijn pracht en lelijkheid, zodat we goed kunnen zien wat we moeten koesteren en wat wellicht aan verandering toe is.

‘Er is maar één kapitein op het...