Toen de Amerikaanse tekenaar Saul Steinberg zei dat hij een schrijver was die tekende, onthulde hij iets wat meer tekenaars denken. Steinberg doelde op het literaire karakter van zijn getekende humor: dat er langer over is nagedacht en dat de kijker zich er iets langer over buigt dan bij een doorsnee cartoon. Carel Peeters, die als literair redacteur en criticus van Vrij Nederland talloze tekenaars de ruimte gaf in de Republiek der Letteren, schrijft in Het eigenwijze potlood over de twintig ...

Menselijke machines, collectief individualisme, de vloeibare samenleving, de conservatieve rebel en echte imitaties: waarom kunnen persoonlijke, culturele en maatschappelijke fenomenen vaak alleen maar worden omschreven in de vorm van een paradox?In De cultuur van de paradox laat Carel Peeters zien dat een complexe werkelijkheid tot vruchtbare (en soms onvruchtbare) tegenstellingen leidt.Hij illustreert zijn visie met essays over de idee

Voor criticus en essayist Carel Peeters ontstaat de meest inspirerende werkelijkheid door het combineren van ideeën. Bijvoorbeeld als twee culturen bij elkaar komen, of tegenstrijdige eigenschappen in één persoon, eenvoud en complexiteit die samengaan, traditie en vernieuwing die gecombineerd worden.

In Lof van de combinatie toont Peeters de gelukkige (en soms ook ongelukkige) combinaties in het werk van essayisten, dichters en denkers als Rudy Kousbroek, Heraclitus, David Brooks, Thierry ...