In deze bundel mag de kwetsbare ziel spreken en worden de kwetsbaren gezien. Het gaat over klein en groot onrecht, ook dat jegens mijzelf.

Mijn gedachten ontvouwen zich het zuiverst in dichtvorm. In de maatschappelijke thema’s die ik aansnijd, laat ik mijn eigen mening doorschemeren. We streven naar verbetering, maar is dat wel zo? Brengen onze plannen werkelijk vooruitgang? Wie heeft er baat bij? En keren we niet vaak terug op de ingeslagen weg?

We leven in een harde wereld met veel crimin...

Wat is echt, waargebeurd, verdraaid, of misschien wel bedacht? Is de werkelijkheid soms een nachtmerrie en kunnen dromen werkelijkheid worden? Jeanet laat ons in deze bundel, middels haar woorden, de wereld door haar ogen zien. Of zijn het slechts dagdromen en fantasieën?

Mannen, vrouwen, vaders, moeders, familie, God... Het verleden, het heden en de toekomst. Hoe ben je geworden wie je bent, wie hoop je te zijn en wie hoop je te worden? In deze gedichtenbundel is te zien hoe al deze factoren elkaar beïnvloeden en met elkaar overlappen. De uitkomst van deze dichtbundel: een beetje compassie met onszelf, onze ouders en degenen die omgaan met de persoon die we vandaag zijn.