Wat is er in ons gejaagde leven fijner dan even op de rem te staan

en te luisteren naar de rustgevende branding van de oceaan?

Welke lessen kunnen we trekken uit het eeuwige komen en gaan

van de getijden, de kleur van de zee en de grens van land en

water?

Meer dan ooit hebben we de behoefte om terug te vallen op de

kern van ons bestaan: de lucht waarvan we leven, de bomen die

ons beschermen, de enorme zee die ons aanzet tot bescheidenheid

en bezinning. Maar we beseffen nog te weinig hoezeer we

hem nodig hebben, die onmetelijke, alomtegenwoordige blau...