Eens won ik net niet de eerste prijs bij een dichterswedstrijd op Radio Rijnmond. Ik was meteen genezen van dichtwerk. De winnaar had mijns inziens wat strofen bij elkaar gezocht en er een sonnet van gewrocht. Natuurlijk won hij. Het was een herkenbaar gedicht, een veilig gedicht. Ik dichtte over Mehmet, die als een Pasja achter zijn toog zat in de Derde Rosestraat. Redelijk avant-garde destijds in de jaren 80 van de vorige eeuw. Niet genoeg om de conservatieven te overtuigen van een nieuwe d...

Alles door elkaar heen, van de hak op de tak, heen en weer als een schommelende roeiboot op de Kagerplassen. Alles komt aan bod, geboorte, dood, wedergeboorte, verlies en winst. Elke wending die het leven maakt staat beschreven, een compendium aan razernij, vechtlust, de stoornissen die gaven dat ik soms als een onbehouwen en roekeloze maniak overkwam. Mijn kunst, op dezelfde leest geschoeid.