'Je leert hier heel weinig, er zijn onvoldoende leerkrachten, en wij jongens van het Instituut Benjamenta zullen het tot niets brengen, d.w.z. dat we allemaal in ons latere leven iets heel kleins en ondergeschikts zullen zijn.' Zo begint Jakob von Gunten, alom beschouwd als de beste roman uit het rijke oeuvre van Robert Walser. Het is het tragikomische verhaal over de moeizame schooltijd van de jonge, oneerbiedige Jakob, telg uit een nobel geslacht, die besluit weg te lopen van huis om een op...

De rover is Robert Walsers laatste en waarschijnlijk gedurfdste en wildste roman. Het is het verhaal van een dromer op weg naar zelfontdekking en is een mengeling van liefdesverhaal, tragedie en farce. Tegelijkertijd is het zowel een onderzoek naar de romanvorm als naar de hoofdpersoon, de vervolgde en uitgestoten 'rover', die in steeds hogere mate samenvalt met de verteller van de roman.

De rover maakte deel uit van de zogenaamde 'Mikrogramme', die Walser met potlood in miniatuurschrift sch...

Het gezin Tanner bestaat uit drie broers en een zus - Simon, Kaspar, Klaus en Hedwig. Rond hun omzwervingen, ontmoetingen, ruzies, verhoudingen, banen en gebrek aan banen weeft Walser zijn luchtige, vreemde en heerlijk heldere verhaal.

De hoofdpersoon van het boek, Simon Tanner, is bezeten van een bandeloze vrijheidsdrang en bekijkt de wereld en de mensen totaal onbevangen, niet met een 'verdorven, verstopt hoofd'. Dat brengt hem in de vreemdste conflicten met de wereld van de conventie, met ...

Voor de ogen van de man die klaarblijkelijk net een reis achter de rug had, stond op een emaillen bord te lezen: C. Tobler, technisch bureau. Hij wachtte nog een moment om over iets vast heel onbelangrijks na te denken, toen drukte hij op de knop van de elektrische bel.’

Het begin van Robert Walsers in 1908 verschenen roman is tekenend voor zijn hoofdpersoon; voortdurend houdt Joseph Martin in om over iets vast heel onbelangrijks na te denken, voortdurend verwondert hij zich, voortdurend is...

In De wandeling vlucht een schrijver weg van het lege vel papier voor hem, naar buiten. Hij wandelt door een

kleine stad en door bos en open veld, opmerkzaam op elk detail. Zo nu en dan ontmoet hij iemand, zoals een

boekhandelaar, een belastinginspecteur, een dame, een zingend meisje en een reusachtige man genaamd

Tomtsjak. Aan het slot worden de randen van zijn gemoed steeds donkerder. De wandeling wordt wel gezien

als een allegorie op het scheppingsproces, waarin schrijven een middel is om aan ...