Rouw is een levensthema dat ons allen raakt, iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. Rouwen om het verlies van een dierbaar persoon is een immens proces, dat meer is dan alleen verdriet. Het is een totale desintegratie. De zwaarte van dit proces wordt vaak onderschat, waardoor de rouwende naast het grote verdriet door een diep dal van eenzaamheid moet gaan.

Rouw vraagt om troost. Troosten vraagt om metgezellen, om vrienden die met jou in je dal durven te zitten en je er niet uit willen...

Liefde is gekend worden in je diepste kern. De weg van de liefde bewandelen is een inwijdingsweg, in deze en komende eeuwen. En die weg is niet alleen weggelegd voor de enkeling, maar voor de hele mensheid.

Met berouw begint de vereffening van het verleden, met vergeving de scheppende toekomst. Een weg van diepten en hoogten, een weg van vallen en opstaan, van loutering en het brengen van offers. Vergeven brengt ons tot de liefdeskern in onszelf.

Ook vergeving schenken aan iemand die overlede...