Er zijn levensbeschouwingen en culturen die leren dat het bestaan niet ophoudt na de dood. In onze westerse cultuur echter gaan velen ervan uit dat alles eindigt met de fysieke dood. Vaak ook hoor je zeggen: 'lk zie het wel als het zover is.'En als ons bestaan na de dood toch een vervolg krijgt? Kunnen we dat dan na het sterven wel waarnemen? Hoe kunnen we herkennen wat we niet kennen? En zouden we ons dan niet op die 'reis' willen voor­bereiden, zoals we ons ook voorbereiden op onze aardse ...

Rond ons vijftigste beleven we vaak een omslagmoment in het leven. Moet ik ander werk gaan doen? Hoe gaan we voor onze ouders zorgen? Hoe ziet ons leven eruit als de kinderen uit huis zijn? Maar één ding is zeker: er komt beslist geen einde aan onze mogelijkheden tot ontwikkeling. We zijn ook na ons vijftigste nog lang niet uitgerangeerd.

Ouder worden is een ontwikkelingsweg die je hele leven lang kan duren.

Voor dit boek nodigde Renée Zeylmans drieëntwintig mensen uit om hun licht te lat...

Rouw is een levensthema dat ons allen raakt, iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. Rouwen om het verlies van een dierbaar persoon is een immens proces, dat meer is dan alleen verdriet. Het is een totale desintegratie. De zwaarte van dit proces wordt vaak onderschat, waardoor de rouwende naast het grote verdriet door een diep dal van eenzaamheid moet gaan.

Rouw vraagt om troost. Troosten vraagt om metgezellen, om vrienden die met jou in je dal durven te zitten en je er niet uit willen...

Geboren worden op aarde houdt de belofte in van terugkeer naar de geestelijke wereld. Dat verbindt ons allen. In dit veelomvattende boek beschrijft de auteur in samenwerking met een aantal deskundigen vele aspecten die van belang zijn bij het begeleiden van stervenden. Zij laat zien dat het aanwezig mogen zijn bij stervenden een wederzijds proces is, waarbij de stervenden als ervaringsdeskundigen ons voorgaan en wij hun metgezel kunnen zijn als wij onze eigen dood onder ogen durven zien. Even...

Liefde is gekend worden in je diepste kern. De weg van de liefde bewandelen is een inwijdingsweg, in deze en komende eeuwen. En die weg is niet alleen weggelegd voor de enkeling, maar voor de hele mensheid.

Met berouw begint de vereffening van het verleden, met vergeving de scheppende toekomst. Een weg van diepten en hoogten, een weg van vallen en opstaan, van loutering en het brengen van offers. Vergeven brengt ons tot de liefdeskern in onszelf.

Ook vergeving schenken aan iemand die overlede...

Woorden vinden om over leed en verdriet te schrijven, en om vervolgens warmte en liefde toe te voegen aan die woorden is een worsteling! Er is zoveel leed in de wereld en in ons persoonlijk leven. Zien we nog toekomst? Is het niet vaak zo dat we in onze diepste wanhoop de 'hemel' om hulp smeken? Merken we het ook op als die hulp ons gegeven wordt?

Moeten we door het lijden heen om 'ziende' te worden zodat we ons aardebestaan in een breder verband kunnen plaatsen tot over de dood heen?

Misschi...

In deze tijd hebben wij de opgave een brug te bouwen naar het geestelijke rijk waar de gestorvenen leven. Die hemel is niet ver weg, maar bevindt zich om ons heen. Onze overleden dierbaren zijn dus vlakbij ons. Het is van levensbelang om ons bewust te worden van deze omstandigheid. Alle gestorvenen hebben behoefte aan contact en ondersteuning van onze kant, maar zij zijn zelf ook in staat om ons te helpen en bij te staan. De ondersteuning is dus wederzijds. Als wij straks bewoners zullen zijn...