Max Havelaar is de grote roman van Multatuli (1820-1887). De roman is hét monument in de Nederlandse literatuurgeschiedenis. Maar bovenal is Max Havelaar een aanklacht tegen de apartheidssamenleving die — gelegitimeerd door zendingsdrift — uitbuiting van de inheemse bevolking in Nederlands-Indië mogelijk maakte. Een aanklacht die in

Nederland insloeg als een bom omdat ze durfde raken aan de dominantie van koopmannen en dominees. De opschudding die Max Havelaar toen veroorzaakte, bepaalt...

Multatuli (alias Eduard Douwes Dekker, 1820-

1887) was niet zomaar een schrijver. Max

Havelaar, zijn eerste werk, was meteen een

meesterwerk. Met deze hertaling van NRCredacteur

Gijsbert van Es kan het belangrijkste

boek uit de Nederlandse literatuur aan een

tweede leven beginnen. Deze editie is iets

korter dan het oorspronkelijke en vooral: in

modern Nederlands geschreven,met respect

voor Multatuli's onnavolgbare compositie en

stijl.

Voor een nieuwe generatie Nederlanders - en

voor iedereen die Max Have...

'Minnebrieven', voor het eerst gepubliceerd in 1861, is een moeilijk te definiëren boek. Het zijn niet de liefdesbrieven van Multatuli zelf, het zijn zelfs geen liefdesbrieven als zodanig. Het is een vervolg op 'Max Havelaar', gegoten in de vorm van een brievenroman waarin verschillende onderwerpen en stijlfiguren worden gecombineerd en fictie en non-fictie door elkaar lopen. De brieven bevatten verhalen, vertellingen, geschiedenissen, sprookjes, ideeën, een gedicht en natuurlijk kritiek op...

De Max Havelaar is een aanklacht. Tegen koloniale uitbuiting en de corrupte bureaucratie in Nederlands-Indië in de negentiende eeuw. En tegen de in zijn ogen oneerlijke behandeling van auteur Eduard Douwes Dekker, een gewezen ambtenaar in de Oost. Door de misstanden die het blootlegde, reikte de invloed van Max Havelaar tot ver buiten de literaire wereld. Max Havelaar is een van de beroemdste en belangrijkste romans uit de Nederlandse literatuur.

‘Een boek waarin op een helse manier de spo...

Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel (leed) gedragen') is het pseudoniem van Eduard Douwes Dekker (1820-1887). Hij is een van de grootste schrijvers in de Nederlandse letteren wiens werk dankzij de frisse stijl het werk van zijn tijdgenoten met gemak overschaduwt.

Max Havelaar (1860) is een gedeeltelijk autobiografische roman over de mislukte poging van een ambtenaar in het voormalig Nederlands-Indië om iets te doen aan de uitwassen van het kolonialisme, zoals machtsmisbruik en corruptie. Mu...

De politieke heerschappij over Indonesië was in het begin van de negentiende eeuw van de VOC overgegaan naar de Nederlandse regering. Om de winst te vergroten werd het Cul-tuurstelsel ingevoerd, een serie maatregelen die de planters in staat stelde waardevolle landbouwproducten te verbouwen, in plaats van alleen voedingsmiddelen zoals rijst. Daarbij werd een belastingstelsel ingevoerd waarvan de ambtenaren volgens een commis-siesysteem werden beloond. De combinatie van deze twee maatregelen ...

Op 4 januari 1856 werd Eduard Douwes Dekker benoemd tot assistent-resident van Lebak. Precies drie maanden later volgde zijn ontslag. De kwestie-Lebak was geboren. In 1859 zou Douwes Dekker op een Brusselse zolderkamer, in nauwelijks een maand tijd, over deze affaire de roman Max Havelaar schrijven. Dit onder het pseudoniem Multatuli verschenen werk bleek een genadeloze afrekening te zijn met zijn superieuren, en schetste bovendien een weinig verheffend beeld van de Nederlandse bemoeienis met...

'Over specialiteiten' is een geestige intellectuele uitdaging en in essentie nog immer actueel.

Is de leek omdat hy leek is onbevoegd om aanmerkingen te maken op zaken die onder 't be-grip vallen van elken welgeschapen menschengeest? Ten wiens behoeve ontsteken dan pro-fessers en specialiteiten hun licht? Moet men juist lantaarnopsteker zyn om 't recht te hebben over duisternis te klagen? Is er 'n aanstelling tot kok noodig voor men weigeren mag aange-brande of uitgekookte spys welsmakend en v...