Java, 1850. Isah groeit op in de kraton, het vorstenverblijf in Djokja. Haar levensloop lijkt daarmee vast te staan. Maar de eigenzinnige, jonge vrouw weet te ontsnappen aan de traditionele standenmaatschappij. Ze wordt

huishoudster én minnares van een Hollandse officier en schenkt hem twee dochters. Wanneer hij hen verlaat, moet

ze grote offers brengen om haar kinderen te zien opgroeien. Uiteindelijk beseft Isah dat ze haar eigen afkomst niet

kan en ook niet wil verloochenen.

Java, 1900. Als pleegkind is de Indische Louisa al op haar dertiende uitgehuwelijkt. Ze verlangt ernaar te weten wie haar biologische moeder is, maar haar omgeving vindt dat ze haar afkomst beter dood kan zwijgen. Waarschijnlijk was haar moeder een njai, de inheemse concubine van een Hollander, een vrouw om je voor te schamen. Louisa mag van geluk spreken: als erkende Indo-Europese behoort ze tot de koloniale bovenlaag van Nederlands-Indië. Maar als ze in de spiegel kijkt, ziet ze iets heel ...

In Lichter dan ik schrijft Dido Michielsen (1957) over de oma

van haar oma. Het boek kreeg de Boekhandelsprijs 2020.

Dit verhaal gaat over de Javaanse Isah, en begint in 1850.

Isah wil niet uitgehuwelijkt worden, ze wil zelf bepalen met

wie ze trouwt. Als ze een vriendelijke Hollandse militair

ontmoet, besluit ze dat hij haar man wordt. Ze verleidt hem

en gaat bij hem wonen. Maar al snel komt Isah erachter dat

er voor Javaanse vrouwen andere regels gelden ...

Kijk voor meer informatie op lees...

Louisa dwaalt door haar leven: ze heeft nooit geleerd hoe ze kind noch moeder moet zijn. Als pleegkind is ze op haar dertiende uitgehuwelijkt. Ze verlangt er hevig naar te weten wie haar biologische ouders zijn en hoopt dat het vinden van haar moeder een einde zal maken aan haar onzekerheid en eenzaamheid. Maar haar omgeving beweert dat haar afkomst er niet toe doet: haar moeder was waarschijnlijk een njai, de concubine van een Nederlander. Iemand die je maar beter dood kunt zwijgen, omdat he...