« terug naar alle interviews

Interview Greetje Hingstman

Welke veranderingen in het vakgebied maakten een nieuwe druk noodzakelijk?

De zorg is een werkveld dat altijd in ontwikkeling is, eigenlijk zou je uitgaves over verpleegkunde eens in de zoveel tijd aan een actualiseringsslag moeten onderwerpen. Zeker wanneer het om studieboeken gaat want studenten moeten de best mogelijke kennis en vaardigheden aangereikt krijgen. Dat is direct één van de redenen van deze nieuwe druk: in het landelijk opleidingsprofiel voor verpleegkundestudenten die afstuderen vanaf 2030, is onder andere meer de nadruk komen te liggen op verpleegkundig leiderschap. Op het zelf regie nemen op je eigen leerproces en op de processen op de werkvloer. Dat is helemaal belangrijk met het oog op de groeiende tekorten in de zorg en de daarmee samenhangende werkdruk bij verpleegkundigen.
Daarnaast leven we in een wereld waarin steeds meer online wordt geleerd. Studenten willen niet meer alleen met hun neus in de boeken zitten, ze willen behapbare stukken kennis via beeldscherm tot zich nemen, waarin tekst, beeld en film elkaar afwisselen. Ook in die behoefte wilden we voorzien.

Wat zijn de belangrijkste verbeteringen of toevoegingen in deze nieuwe editie ten opzichte van de vorige?

Een verbetering is dat de thema’s – de hoofdstukken uit het boek – nu online modulair worden aangeboden. Dat houdt in dat een student één module kan doorlopen waar didactisch alles in zit: kennis opdoen, (ervarings-)oefeningen uitvoeren en toetsen van het geleerde door aan het eind een digitale toets te maken.
Als het gaat om leiderschap is een onderscheid gemaakt tussen persoonlijk leiderschap, verpleegkundig en moreel leiderschap en het nemen van initiatief. Die driedeling was in de eerste uitgave minder scherp gesteld. De nieuwe uitgave helpt de student zo om zich meer bewust te worden van de eigen verantwoordelijkheid. Daarnaast wordt – als het gaat over het stellen van grenzen – in deze uitgave meer concrete aandacht besteed aan stress op de werkvloer.

Op welke manier heeft uw eigen werkervaring het schrijfproces beïnvloed?

Ik heb als verpleegkundige ervaring in de thuiszorg en het ziekenhuis, dat is alweer enige jaren geleden. Daarnaast ben ik docent aan de Academie voor Verpleegkunde van de Hanze. Mijn ervaring op deze werkplekken zijn van in belangrijke mate van invloed geweest op mijn schrijfproces. De werkprocessen in de zorg, het contact met zorgvragers, de motivatie van studenten…
Daarnaast realiseerde ik me ook dat mijn ervaringen die van één persoon – en daarom beperkt een eenzijdig – zijn. Dus lees, luister en kijk ik ook naar de zorgwereld om mij heen.

Wat is de wijze waarop de onderwerpen die in uw boek behandeld worden, zijn geselecteerd?

Allereerst ben ik naar die eigen ervaringen gaan kijken, vroeg ik mij af: wat had míj nou geholpen wanneer ik 17 was en ik ging de opleiding tot verpleegkundige volgen? Dit legde ik langs wat ik tegenkom bij studenten: waar lopen zij tegenaan, wat zorgt ervoor dat zij die verpleegkundige worden die stevig in de schoenen staat en het op een prettige manier tot aan het pensioen volhoudt? Plus het me verdiepen in alles wat ik tegenkwam over dit onderwerp. Dit leidde tot een verzameling gegevens waar ik uiteindelijk de thema’s van deze uitgave uit heb gedestilleerd.

Informatie veroudert snel, iets wat nu relevant is kan morgen achterhaald zijn. Hoe heeft u ervoor gezorgd dat alle informatie actueel en relevant is voor het vakgebied?

In het boek heb ik vooral kennis verwerkt die niet snel veroudert. Denk aan de samenstelling van je persoonlijkheid, manieren van omgaan met conflicten of het stellen van grenzen. Meer actualiteitsgevoelige informatie is vooral online te vinden, dus dat kan makkelijk aangepast wanneer het leven van alledag verandert.

Op welke manier kunnen studenten en verpleegkundige de theorie in uw boek efficiënt toepassen in het vakgebied?

Ik zie gebeuren dat een verdergaande robotisering en digitalisering in de zorg de taken van de verpleegkundige verandert. Dat brengt met zich mee dat de aard van het vak deels verandert en er ethische dilemma’s optreden: kun je nog goede zorg leveren volgens jouw eigen normen en waarden, haal je nog voldoening uit je werk, hoe houd je contact met de mensen voor wie je het doet? Wanneer dat een grotere rol gaat spelen in het vak van verpleegkundige, wordt het tijd voor weer een nieuwe uitgave.

Wat zijn volgens u de belangrijkste vaardigheden die studenten moeten ontwikkelen in dit vakgebied?

Zichzelf leren kennen, grenzen leren stellen, het perspectief van de zorgvrager leren kennen en leren samenwerken.

Wees je bewust van wie je bent en de verpleegkundige die je wilt worden. Denk regelmatig: waarom doe ik dit werk, kan ik de manier waarop ik het doe nog steeds rijmen met mijn eigen normen en waarden, geeft het mij nog voldoening? En zo niet: hoe neem ik daar zelf de regie op?

''Kort gezegd gaat het eigenlijk hierom: blijf dicht bij jezelf, altijd''