‘Ik geloof niet in God, maar ik mis Hem.’ Niets te vrezen is onder meer een familiegeschiedenis, een ideeënwisseling met zijn broer – een vooraanstaand filosoof –, een overdenking van de dood, een viering van de kunst, een discussie

over God en een eerbetoon aan de Franse schrijver Jules Renard. Al bij zijn eerste roman werd Julian Barnes geprezen om de volwassen manier waarop hij over de dood schreef. Bijna dertig jaar later keerde hij in Niets te

vrezen even wijs, prettig en ontreg...

Nicola Six, regelmatig bezoekster van de Londense pub het Zwarte Kruis,is ervan overtuigd dat ze op haar vijfendertigste verjaardag vermoord zal worden. Maar door wie? Wordt het Keith, de alcoholistische, racistische dartsliefhebber die zich graag inlaat met schimmige zaakjes, of de rijke, welopgevoede maar incompetente Guy?

Haar verhaal is een geschenk uit de hemel voor mede-stamgast Samson Young, een schrijver met een writer's block. Hij hoeft het alleen maar op te schrijven terwijl het zi...

In 'Een kleine geschiedenis van bijna alles' onderneemt Bill Bryson zijn meest avontuurlijke reis tot nu toe: die door het leven zelf. Met hetzelfde enthousiasme en dezelfde nieuwsgierigheid als waarmee hij vele landen op de wereld bezocht en beschreef, legt hij nu de geschiedenis van het leven op aarde vast. Al zijn hele leven heeft Bryson zich afgevraagd of het mogelijk was de essentiële onderwerpen van belangrijke wetenschappen als geologie, scheikunde, paleontologie en astronomie, waarin...

In dit veelgeprezen boek richt Rüdiger Safranski zich op de grote geestelijke stroming rond 1800: de Romantiek. Hij beschrijft het tijdperk van Schlegel, Tieck, Novalis, Fichte, Schelling, Eichendorff en E.T.A. Hoffmann, een tijdperk van losgeslagen genieën die vol verlangen en met de nodige ironie op weg gaan naar het grenzeloze en het geheimzinnige. De Romantiek was een voortzetting van de religie met esthetische middelen. Aan de Romantiek kwam onvermijdelijk een einde. Maar het romantisc...

Goethe en Schiller zeiden het beiden van elkaar: dat de andere de belangrijkste persoon in zijn leven was geweest. De uitersten raakten elkaar: intuïtie en gevoel bij Goethe, intellect en wilskracht bij Schiller. Hun vriendschap, met al zijn conflicten en spanningen, heeft ze allebei tot topprestaties aangespoord: Schiller schreef zijn klassieke drama¿s en kreeg ze, met hulp van Goethe, daadwerkelijk opgevoerd; Goethe beleefde dankzij Schiller een tweede creatieve jeugd. Schiller heeft Goet...