In deze bundel worden taboe-onderwerpen niet vermeden, maar zachtjes benaderd met woorden die raken, zonder te schreeuwen. Elk gedicht voelt als een spiegel van het dagelijkse leven: herkenbaar, echt en dichtbij. Of je nu jong bent of ouder; stil of luid; zoekend of zeker, in deze teksten vindt iedereen iets terug van zichzelf. Deze bundel nodigt niet alleen uit tot het lezen, maar tot voelen, begrijpen en vooral: durven spreken over wat vaak verzwegen wordt. Een warme, eerlijke reis naar wat...

Kruip in de donkere krochten van het brein van iemand die belevenissen meemaakt die onbespreekbaar zijn, zaken doet waar men liefst niets van afweet en zich laat verleiden tijdens nachten zonder maan door het donker, terwijl het licht immer verafschuwd blijft.

De poëzie van Wim is rauw, ruw en bij wijlen onrustwekkend, maar altijd met een muzikale cadans en woorden die als vanzelf een melodie vormen waarop je kan dansen.