Na een leven van diep geestelijk lijden en een hartstochtelijke zoektocht naar God, van wie ze de bevrijding verwachtte, gaf Tariqua het op en sprong op 41-jarige leeftijd voor de trein. God noch liefde bleken in werkelijkheid te bestaan. Op wonderbaarlijke wijze bleef ze - weliswaar gehandicapt - in leven.

Omdat de permanente angst het haar onmogelijk maakte nogmaals voor de dood te kiezen, werd ze gedwongen de zware strijd die volgde aan te gaan, waarbij haar de best denkbare menselijke hu...