Als Sytske Frederika van Koeveringe de diagnose borstkanker krijgt, grijpt ze terug op dagboekschrijven, iets dat ze sinds haar kinderjaren heeft gedaan, maar pas in haar twintiger jaren, na het lezen van een dagboek van Susan Sontag, beseft ze dat dagboekschrijven iets is dat mag bestaan en serieus wordt genomen.

Het opgaan in het schrijven biedt haar de vrijheid om grip te krijgen op de totale absurditeit van het bestaan. Op een frisse, eigenwijze, diep associatieve en obsessieve manier sc...

Lange tijd hield Sytske van Koeveringe een lachlogboek bij, mateloos gefascineerd door het fenomeen. Wat is lachen? Toen zij recent het grote nieuws over een tumor in haar borst hoorde, greep zij automatisch terug naar haar ‘lacharchief ’, en zag dat lachen een weldadig contrast vormt met de wreedheid van een tumor. Vanaf dat moment is ze niet gestopt met schrijven: ‘Ik werk me helemaal te pletter omdat ik per ongeluk continu denk dat ik bijna doodga. Ik leef in een soort nu of nooit.’

Lachen en de tumor zijn op een behoorlijk speelse manier verweven. Een essay over de lach wordt afgewisseld met onder meer een dialoog van twee artsen die een biopt afnemen, een monoloog van Sytskes huisarts, een opsomming van wat allemaal groter, kleiner of precies 2,2 centimeter is. Sytske sluit af met een brief aan haar tumor, waarin ze hem uitnodigt voor een etentje. Dag nacht licht toch is een inspirerend werk van een jonge, sterke, vrijgezelle, autonome kunstenaar. Speels, levendig, leerzaam, troostend en heel krachti...

Nadat Sien is afgestudeerd aan de kunstacademie, krijgt ze herhaaldelijk advies en de vraag wat ze zoal kan worden in de kunst. Terwijl Sien heel goed weet wat ze wil. Zeefdrukken maken. En daarom kiest ze voor een bijbaan in een winkel. Het valt Sien op dat er onder al dat ongevraagde advies een kernvraag schuilt. Want waarom werken wij? En hoe komt het dat we dit als zoiets vanzelfsprekends zijn gaan zien?

Sien heeft geen idee en besluit daarom mee te lopen met alle mensen waar ze direct en...