In Een engel van glas vertaalt het nabije, het intieme, het kwetsbare zich in gedichten die het particuliere en kleine proberen te overstijgen. Evenals de titel wijzen twee motto’s voor in de bundel op een verschuiving van de thematiek ten opzichte van voorgaande bundels: ‘Nergens vind ik een goed heenkomen / dat al niet vervuld is en doortrokken / van vluchtigheid’ (Hans Faverey) laat zien dat het accent nog meer ligt op het kwetsbare, de sterfelijkheid. Het motto, ontleend aan Rein Bl...