Mama lag op de sofa. Ze sliep niet, ze lag gewoon. ‘Hou je niet meer van me?’ vroeg Sofia. ‘Jawel,’ antwoordde mama. ‘Wat is er dan?’ Toen kwam papa de kamer binnen en zei: ‘Mama is ziek.’ Sofia probeerde alles wat ze kon bedenken. Ze trok aan mama’s benen. Maar het leek wel alsof mama wortels had. Ze keek onder de sofa: geen wortels te zien. Ze begon te praten, te smeken, vragen te stellen. Niets hielp. ‘Ga een fort bouwen buiten,’ zei papa. En toen kreeg Sofia een idee...