Toen Leonie haar kinderen verloor waren haar toekomstdromen in één keer weggevaagd. Ze was moeder, maar in stilte. Een afscheid in plaats van een kraamfeest.

Ze kwam erachter dat rouwen meer behelsde dan afscheid nemen van haar baby. Ze moest op zoek naar de zin van het leven na het onmenselijke wat haar en haar man was overkomen. Ze moest leren weer te genieten, te dromen en zichzelf toe te staan gelukkig te zijn. Dit was niet makkelijk.

Haar gevoelens vlogen alle kanten op. En ze kreeg e...