Als een voorname vertegenwoordiger van de twintigste-eeuwse existentiefilosofie heeft de Duitse filosoof Karl Jaspers (1883-1969) als weinig anderen de crises van het moderne denken en bestaan verwoord en geduid. Daarbij stelt hij heel nadrukkelijk de vraag wat de filosofie – in het bijzonder de metafysica – in de moderniteit nog kan betekenen. Hij staat sceptisch tegenover de mogelijkheid van iedere (systematische) kennis en wijst voortdurend op de onoplosbare gespletenheid van het moder...

De Franse schrijver en denker Albert Camus (1913-1960) was een van de voornaamste intellectuele stemmen van de twintigste eeuw. Zijn vertolking van de ervaringen van absurditeit en revolte in essays, romans en toneelstukken vonden brede weerklank in het naoorlogse Europa en daarbuiten. Camus’ scepsis ten aanzien van de grote ideologieën, zijn gevecht met het nihilisme en zijn onvermoeibare verdediging van het leven en de menselijkheid zijn nog altijd voor velen een bron van inspiratie.

Dit...

Met Immanuel Kant (1724-1804) bereikt de westerse filosofie een hoogtepunt en wordt ze de invloedrijke en solide discipline zoals we die vandaag kennen.

In 'Kant. Vijftien filosofen over grondslagen en grenzen van de rede' laten academici uit Nederland en België hun licht schijnen op Kants tijdloze klassiekers op het vlak van het menselijke kenvermogen, de ethiek, de esthetica en het recht. Zij herinneren hierbij aan de beladen tijd waarin hij leefde en schreef en aan de pennen die Kant in ...