Rouw laat zich niet begrijpen, alleen beleven. In In 99 woorden vangt Jacqueline van Meerten het onzegbare in kleine verhalen over gemis, liefde en blijven voelen. Haar taal is warm en helder, soms rauw, soms lichter dan lucht.

Deze bundel is een handvol troost: over vasthouden en loslaten, over de liefde die blijft en over het leven dat zich schuchter maar standvastig, steeds opnieuw aandient.

‘Deze bijna-gedichten deden mij aan de poème en prose van Baudelaire denken. Er zit iets onverb...