‘Troost betekent niet dat alles goed komt. Troost is een aanlegplaats, een plek aan de rand van je verdriet waar je je bootje kunt afmeren, waar je kunt uitstappen om uit te rusten.’

Gabriele von Arnim groeide op met het gebod ‘gewoon niet voelen’, maar als ze haar man verliest nadat ze hem tien jaar heeft verzorgd, werkt dat niet meer. Tastend ontdekt ze de weg van een gebrekkig, bevroren bestaan naar het werkelijk ervaren van het leven, naar de troost van schoonheid – en ook de ge...