Goed, hij moest toegeven dat hij diep in zijn hart maar een burgerlijk

ambtenaartje was, maar die moesten er tenslotte toch ook

zijn? Wat was daar verkeerd aan? Daarvoor hoefde hij zich toch

niet te schamen? Met een nette kamer, 't liefst in de binnenstad,

zou hij al tevreden zijn.'

De roerige jaren zestig lopen ten einde. De stille, wat teruggetrokken

Herman Distelvink woont in Amsterdam, waar hij een eenvoudige

kantoorbaan heeft en op een kamer bij een hospita woont.

Op zekere dag ontmoet h...