‘Mevrouw Andacheh laat het ene na het andere tapijt zien, steeds weer een ander land, steeds weer een andere stad: Isfahan, Heriz, Tabriz, Nain, Bijar. Ze slaat de tapijten open, zoals je een metersgrote pagina zou omslaan. Dan gebeurt het: de stapel verandert voor mijn ogen in een boek. Het is sprookjesachtig: ik zie de rijkste kleuren en de voortreffelijkste patronen, steeds weer een nieuwe wereld. Het Boek der Boeken, geschreven door de monniken van Perzië.’

Iedere maand brengt schrij...

Al vijf jaar brengt Ernest van der Kwast odes aan mensen die kleur geven aan de stad. Van de glazenwasser van het grootste gebouw van Nederland, die drie maanden ouder is wanneer het laatste raam gelapt is en dan weer opnieuw begint, tot een paaldanseres in een nachtclub, die tijdens haar act naar de auteur kijkt zoals geen enkele vrouw ooit naar hem heeft gekeken. Ernest van der Kwast heeft oog voor de schoonheid van alledaagse levens en maakt van hun verhalen literatuur. Hij laat de lezer k...