Hij spreekt weinig, maar de wind kent zijn naam.

Dakótael was ooit een kind van het Lichtwoud, neef van Kaerion, zoon van een stamoudere. Maar sinds de val van zijn oom Wódranil dwaalt hij door de buitenlanden , stil, behoedzaam, met slechts zijn boog en een herinnering aan wat hij verloren heeft.

In deze introspectieve en beeldrijke novelle volgen we zijn jaren van omzwerving: door ijzige vlaktes, vurige stammen, heilige bronnen en vergeten dalen. Dakótael leert luisteren naar wat niet ge...