“Met mijn ogen dicht laat ik mijn vingers over de natte ribbels van

het drijfhout glijden. De poreuze zomerdelen van de jaarringen zijn

diep weggesleten, de harde ringen van de winter liggen als de ribbels

van het strand op het hout, ze buigen zich om een grote harde

knoest in het midden, glad en onaangetast. Licht golvende ribbels

van de tijd.”

De man met de hoed, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, is

een roman over hoop. Het betreft hier de hoop op een beter leven

die Paula ontleent...