‘De best aardige jongen’, zoals Willem Holleeder zichzelf graag omschrijft, is-ie niet meer. Het verraad van zijn zus Astrid tergde hem meer dan hem lief was: ‘Ze is erger dan de zee diep is.’ In de extra beveiligde rechtbank De Bunker was hij gespannen, schraapte voortdurend zijn keel en explodeerde als zijn zus hem sarde. Er werd gehuild en geschreeuwd, maar ook waren er grappen en grollen, Holleederiaanse uitspraken, Jordaancabaret en steeds weer Holleeders mantra: ‘Allemaal onzi...