Al van voor haar geboorte staat het leven van Andrée Blouin op scherp. Bij de bevalling is haar Centraal-Afrikaanse moeder veertien. Haar verwekker, een Franse koloniaal, is dan veertig. Op haar derde vliegt ze naar een klooster voor meisjes ‘van gemengde rassen’. Toch duurt het tot ze zelf moeder wordt vooraleer haar wereld kantelt. Haar zoontje krijgt malaria en medicijnen zitten er niet in: hij is een mulat. ‘Zijn dood politiseerde me zoals niets anders dat had kunnen doen’, notee...