Sommige wedstrijden kies je niet. Ze worden je gegeven.

Zonder voorbereiding. Zonder spelregels. Met verlies als startpunt.

Toen Daphne van Dijk haar enige zusje Sanne verloor, veranderde haar leven in één klap. In beweging vond ze onverwacht iets wat haar overeind hield. Voetbal was het eerste dat haar (even) afleidde, en zelfs weer liet genieten. Dat voelde ongemakkelijk. Mocht dat wel — plezier halen uit iets dat toch ‘maar een spelletje’ is? Voor het antwoord op die vraag sprak z...