´Levenslang ziek´ is een autobiografie. Een overzicht van mijn leven als ´chronisch en multidisciplinair patiënt´. Geen ´klaagboek´ van de zoveelste Nederlander die in de veronderstelling verkeert dat een breed publiek in zijn levensverhaal geïnteresseerd is. Mensen die kampen met een of meerdere chronische aandoeningen zullen er herkenning in vinden. Een boek dat stof tot nadenken biedt. Een eye-opener, aan allen die in de zorg werkzaam zijn, maar ook mantelzorgers, partners, familie...

Op 31 december 1974 werden de laatste kolen van de ON1 naar boven gehaald. Daarna werd met de sloop van de mijn en de markante schoorstenen Lange Jan en Lange Lies begonnen. 2016 is een jubileum jaar, het is 40 jaar geleden dat de Lange Jan en Lange Lies neergehaald werden. In 1976 was de opruiming voltooid. Met "ON1, Destruction 1976" blikken we hierop terug. Vormgeving en productie van dit boekje zijn nu in volle gang. Verschijnt op 13 november. Met tekeningen van Theo Lenartz, tekst Hans O...

Het winnen van het Oud-Limburgs Schuttersfeest in 2022 was de aanleiding tot het schrijven

van dit boek, dat tot stand kwam in opdracht van Schutterij Sint Martinus Born. Dit rijk

geïllustreerde boek geeft een beeld van de schutterij, haar geschiedenis en het dorp Born in

hun onderlinge ontwikkeling en binding. Goede tijden voor de dorpsgemeenschap waren

niet altijd goede tijden voor de schutterij, en vice versa. Tevens geeft het boek een kijk op het

“zijn” van schutterij en de reden van...

De priester-dichter Jacques Schreurs (Sittard, 1893 – Weert 1966) was kapelaan onder mijnwerkers en woonwagenbewoners in Limburg. Hij is de Eric Odekerke, uit zijn auto­biografische roman Kroniek eener parochie, dat door de KRO als Dagboek van een Herdershond werd uitgezonden en miljoenen kijkers trok.

Schreurs haalde fel uit naar de mijnbaronnen en de geestelijkheid. Hij kwam op voor ­jongens met mijnangst, hun onderbetaalde vaders en te kinderrijke, overbelaste moeders. Het werd hem ni...

Dagboek

Ja, pubers, leer ze mij kennen. Ik was een nakomeling van zes broers die allemaal achtereenvolgens de puberteit doormaakten. Moeilijke knapen gierende hormonen. Het is ook allemaal te lezen in het dagboek van de jonge Jef Oostwegel. Toch heb ik nooit een jongen gekend die ‘dagboek’ schreef. Wat bezielde hem omdat wel te doen? Bij de eerste pagina begint hij heel dreigend: Wie de brutaliteit veroorlooft de inhoud hiervan door te lezen is de grootste schoft die ik ooit in mijn leven...

Tijdens een nachtelijk onweer in de jaren vijftig zitten de grootmoeder, de moeder en de jongen in de keuken, wachtend op het einde van wat voor beide vrouwen een boze droom is, voor de tienjarige jongen niet meer dan een vervelende onderbreking van zijn slaap. In de tijd die met donder en bliksem verstrijkt herbeleeft hij kleine maar betekenisvolle momenten uit zijn dagelijks leven. In hetzelfde kader plaatst Wiel Kusters in deze sobere dichterlijke vertelling een serie herinneringen van de ...