Nono, bijna dertien, krijgt voor zijn bar mitswa van zijn vader een verrassingsreisje. Maar dit loopt uit de hand wanneer hij met de elegante meesteroplichter Felix een aantal misdaden begaat en de politie achter zich aan krijgt. Tussen alle avonturen door ontdekt Nono het ware verhaal van zijn vader en zijn overleden moeder, en dat zet hem aan tot nadenken over wie hij eigenlijk is. Een magisch boek voor zowel oudere als jongere lezers, die zich al vaker hebben afgevraagd: wat is dat eigenli...

Na haar huwelijksreis langs de Franse kust lacht het leven Virginia Wyndham toe. Haar Nederlandse man neemt haar mee naar huis, naar de Drentse veengronden, een wereld die haar langzaam opslokt. Zestig jaar later wordt ze een icoon op de T-shirts van een vakantieresort.

Étretat, 1924. In een chic hotel aan de Franse kust probeert Roeland Te Wolde de maîtres d'hôtel te spreken, maar krijgt geen voet tussen de deur. Zijn jonge bruid Virginia grijpt in en sleept direct een grote bestelling ri...

Na het avondeten staat hij plotseling op, neemt afscheid van zijn vrouw en vertrekt naar 'daar' om - één keer, heel kort - hun dode zoon te zien. Anders is het verdriet niet meer uit te houden, nadat hij er vijf jaar over zweeg. Onderweg sluiten zich tot zijn verbazing meer en meer mensen bij hem aan, allemaal vaders en moeders die geen vrede kunnen vinden met de dood van hun kinderen.

In de veelstemmige stoet bevinden zich een stadschroniqueur, die alles moet optekenen, een hertog, een oud...

De platen van het systeemplafond vallen van armoede uit elkaar, het stof ligt duimendik op de boekenkasten en de muizen eten langzaam maar zeker hun weg door het papier van imposante maar verouderde naslagwerken. Dit is de universiteitskamer van de Leidse wetenschapper Wijnand Struif. Hij kan - en wil - zich geen andere omgeving voorstellen: dit is zijn werk, zijn thuis, zijn leven.

Maar de universiteit is volop in beweging. Oude tradities moeten plaatsmaken voor moderne ideeën, verliesgeven...

Geen liedjes zingen, geen fabels vertellen: een schrijver heeft in de eerste plaats de taak om een verpleger van de samenleving te zijn.' Wie heeft dat ook alweer gezegd, denkt de verteller van Cocaïne; was dat Tolstoj of Gogol? Hoe dan ook - die verteller is toevallig zélf een schrijver, en heeft wel iets anders aan zijn hoofd.

Onlangs in de steek gelaten door de liefde van zijn leven, brengt hij zijn dagen slenterend over de straten van Moskou door. Hij heeft niets anders meer dan zijn ve...

Het ouderschap is een enorme ervaring: het is alledaags, nieuw, mysterieus en overrompelend. Vlak na de geboorte van haar zoon, vroegen mensen aan Marjolijn van Heemstra of het ouderschap zwaarder was dan ze verwachtte. Haar antwoord was nee, maar 'wel eindeloos veel raarder'. Ze bevond zich opeens in een wereld van lapjes, knisperdingen, halfslaap, verpletterende liefde en nieuwe angsten.

Marjolijn moet wennen aan haar nieuwe rol als moeder, met de daarbij behorende nieuwe taal van het baby-...

Morgan is een jazzpianist die het geld voor de huur van

zijn eenkamerappartement verdient met hier en daar

een optreden in een bar. De beelden van een kindertijd

in de tropen heeft hij uit zijn geheugen verbannen. Een

onverwachte ontmoeting op nieuwjaarsdag verandert

zijn leven. Wanneer hij 's ochtends na een optreden naar

huis terugkeert, vindt hij een jonge blanke vrouw in een

elegante zwarte jurk ineengezakt tegen de tuinmuur van

Smolders' fietsenatelier. Om te voorkomen ...

In 1923 verlaat een groep anarchisten Parijs om nabij Luynes een commune genaamd De groene weg op te richten. Hun doel is om in harmonie met de aarde te leven, iets dat ze hopen te bereiken door middel van nudisme, veganisme en gelijkheid tussen man en vrouw.

Bijna honderd jaar later leest student politieke filosofie Sam een oude uitgave van het dagboek van Sophie Kaïzowski, een van de leden van De groene weg. Sam raakt betoverd door Sophies verhalen, over het leven op de boerderij, haar lie...

Een dichtregel, de gevleugelde woorden: ‘Ik ging naar Bommel om de brug te zien’. Sinds 1934 is het sonnet ‘De moeder de vrouw’ van Martinus Nijhoff (1894-1953) een moeilijk weg te denken ijkpunt en een anker in de Nederlandse poëzie. Het vers maakte school en kreeg een plaats tussen de moderne klassieken. Het sprak aan door de heldere beelden van de zingende vrouw, stoer bij ’t roer en de nieuwe brug die overkanten in het laagland

verbindt.

De dichtkunst ná Nijhoff draagt er de d...