Filosofen kunnen doorgaans niet schrijven, en schrijvers niet filosoferen.

Zie daar het kernprobleem van de hele schriftcultuur. Een blad moet dus nooit enkel op het eigen vertrouwde gebied willen blijven, alleen tikkertje willen

spelen op de eigen kleine speelplaats: het echte experiment ligt ergens in een duistere schemerzone, in de grote boze wereld daarbuiten.

Toch bestaat er geen enkel blad waarin schrijvers en filosofen op structurele wijze een podium delen. Daarom was het ontstaan va...

In tijden waarin het papieren tijdschrift een zeldzaamheid is geworden, heeft Bühne zich nog steeds overeind weten te houden. Ook dit nummer is weer gevuld met boeiende essays. In de rubriek Kunst in beeld buigt Hans Sizoo zich over een werk van de Twentse kunstenaar Rudy Klomp. Een essay van Jos Buurlage gaat over de historische ontwikkeling van het schrijversinterview, of over hoe een schrijver geleidelijk ook performer werd. Reindert Brongers buigt zich in een boeiend essay over de vraag ...

Een extra dikke en bijzonder vormgegeven 'Liter' verschijnt december 2020, het honderdste en voorlopig laatste nummer van het literaire tijdschrift. Alles wat de redactie op dit ogenblik nog kwijt wilde staat erin, samengevat onder het mystiek gedachte thema Stilte. Een stilte die nu ook werkelijk even valt; redactie en bestuur maken pas op de plaats om zich te hergroeperen en te onderzoeken wat er in 2021 kan verschijnen.

Voor de lezer in 'Liter' 100 ondertussen een forse verzameling bijdrag...

Wie in het voorjaar van 1945 is geboren, hoort ‘officieel’ niet tot de babyboomers, die geuzennaam is voorbehouden aan de kinderen die ná de bevrijding het levenslicht zagen. Echte oorlogskinderen zijn de baby’s uit de eerste vier maanden van 1945 ook niet. Een van deze ‘schaduwkinderen’ is de schrijver Noud Bles, geboren 19 maart 1945 in het toen nog niet bevrijde Vinkeveen. Voorjaar 2020 viert hij zijn 75e verjaardag. Net als Nederland, 75 jaar na de bevrijding van de Duitse beze...

Cariben – Een gebied waar culturele veelkleurigheid de regel is, vraagt om een nummer waarin verscheidenheid de boventoon voert. Aan die eis geeft de redactie met dit nummer gehoor. Het bevat werk van hedendaagse schrijvers uit het Caribisch gebied, die in Nederland hooguit incidenteel op aandacht kunnen rekenen, zoals de Dominicaanse Rita Indiana, de Cubaanse Nara Mansur, de Haïtiaanse Jean Dany Joachim, en de uit St. Lucia afkomstige jonge dichter Vladimir Lucien. Tegelijk bevat het numm...

Jan de Rooy heeft zijn leven vastgelegd in dagboeken, brieven

en verhalen. Hij is opgeleid tot musicus, maar door al dat geschrijf

en het flinke aantal boeken dat hij heeft gepubliceerd is

hij in de eerste plaats schrijver. In dit aan hem gewijde nummer

van Bühne zijn nieuwe verhalen van hem opgenomen vol fantasie

en fijnzinnige humor zoals zijn lezers dat van hem gewend

zijn. Voorts fragmenten uit briefwisselingen met Wim Hazeu,

Anna Rybinski, Mensje van Keulen (van wie ook een sonnet is

op...

Onderstroomboven Magazine heeft na tien nummers een lange pauze genomen.

Met dit elfde nummer komt daaraan een eind.

Er is veel vertrouwd gebleven, ook in deze uitgave vindt de lezer genoeg variatie, genoeg leesvoer, genoeg ook dat het denken prikkelt. Bijvoorbeeld over zogeheten Bijna Dood Ervaringen, iets waar ik persoonlijk weinig mee heb, onder meer omdat ik zie dat teveel mensen niet eens een Bijna Leven Ervaring hebben…

Of neem het stuk waarin de vraag gesteld wordt of het coronaviru...

Water wordt verkend in al zijn toestanden. Apocalyptische overstromingen komen aan bod, zoals in de roman Malacqua (1977) van de Italiaan Nicola Pugliese, die dagenlange regenbuien over de straten van Napels uitstort, en de Amerikaanse dichter Rickey Laurentiis greep de recente overstromingen in New Orleans aan om een poëzie van de vloed te schrijven.

In het proza van Inger Bråtveit zien we meer woest natuurgeweld, van hoge golven die tegen de fjorden slaan, terwijl de schoonheid van water...