Meester Kees heeft nog nooit voor de klas gestaan. De kinderen moeten hem nog een beetje leren hoe dat moet, meester zijn. En dat doen ze graag! Ze leren hem dat je best om kwart over negen je pauzeboterhammen op mag eten, als je maar op het bord schrijft dat het om een voedselproject gaat. En dat het heel handig is als ieder kind maar één rijtje sommen van de taak maakt, zodat niet iedereen hetzelfde werk zit te doen...

Mees Kees is nog stagiair, maar toch kan hij al heel goed lesgeven! Bij grote rampen, zoals hoofdrekenen of spelling van moeilijke woorden, verzint hij altijd een goeie oplossing. Meestal met chips en cola, want dat zijn ook moeilijke woorden. Als zijn klas de eindmusical moet verzorgen, heeft mees Kees ook meteen een plan: ze gaan een rap doen. Superrapper Pépé komt helpen. Zijn motto is: Keihard is nog veel te zacht! Eén ding: Dreus mag er natuurlijk niet achter komen...

Mijn neus kriebelt.

Er dreigt iets.

Het hangt als een donderwolk in de lucht.

De baasjes van Bob pakken hun koffers. Bob weet wat dat betekent: vakantie!

Maar dan stoppen zijn baasjes bij een groot hek.

Bob snapt al snel hoe het zit. Ze sturen hem naar een hondenpension (of beter gezegd: gevangenis), terwijl ze zelf lekker op vakantie gaan.

Daar lijkt de gemene hondenverzorgster verdacht veel op de postbode. Dat kan geen toeval zijn!

Zeker niet wanneer al Bobs hondenvrienden uit de straat oo...