Een zelfvoorzienende gemeenschap waar de allerarmsten uit stedelijke gebieden zich uit hun armoede konden opwerken, dat zouden de Koloniën van Weldadigheid – gesticht in de negentiende eeuw – worden. De Maatschappij van Weldadigheid koopt vanaf 1818 grote, onontgonnen stukken land op. Daar worden in zeven jaar tijd zeven Koloniën van Weldadigheid opgericht: vijf in het noorden van Nederland en twee in het zuiden, in wat nu de Belgische Kempen zijn. Landlopers, bedelaars en ook weeskinde...