In zijn zeeverhalen, nu samengebracht in Zeedrift, neemt Jan Brokken de lezer mee naar metropolen en kleine eilanden, van Guatemala tot Umbrië en van de Antillen tot de Zuid-Hollandse Eilanden. In het waargebeurde zoekt hij het onwaarschijnlijke, in het reële het ongelooflijke, in het gewone het uitzonderlijke. De verhalen in Zeedrift liggen weliswaar dicht bij de werkelijkheid, maar laten zich nauwelijks voorspellen.

‘Ik dwaal nog één keer door de stad. De mist trekt langzaam op. Het vriest niet meer maar het voelt kouder dan toen het min tien was, ik word ingehaald door haastige mensen, op weg naar een warm metrostation of een trolleybus. Ik neem een brede straat en dan een smalle, ik loop langs de bochtige Mojka en herinner me een gedicht van Achmatova: De een loopt in een rechte baan / De ander loopt in kringen / En wacht om weer naar huis te gaan, / Naar vroegere beminden. / En ik – rampzalig en...