Onwillekeurig gingen zijn ogen naar het kruisbeeld boven de deur.

'Help me,' prevelde hij, 'help me...'

Ondanks dat hij met het geloof niet veel meer ophad, bekruiste Janssen zichzelf en hief zijn gevouwen handen in de richting van het corpus Christi.

Precies op dat moment kwam dokter Alting de kamer binnen. Hij keek ernstig.

'Meneer Janssen,' stelde hij onomwonden, 'ik vrees dat ik slecht nieuws voor u heb.'

Begin jaren negentig. Janssen wordt met spoed opgenomen in een ziekengasthuis. Al...

Achterom sjen is miskien net sa handich. De âlde nekke kin der eins net oer en do sjochst ek saken dysto yn de sydspegels net sjen wolst. Oan de oare kant woe ik graach yn de humor en de humor is bytiden wreed. En ja, wa't yn de humor wurket is bekend mei de selsspot en sa'n relativearjende aap moat ek in sportive kant ha.

Yn dit boek sjocht Jan Schokker werom op syn libben, syn wurk en de skriuwerij. Hy docht dat mei in koartswilige ynslach en leit de neidruk op bysûndere ûnderfiningen en...

Roberto is achttien jaar wanneer hij tijdens het vlaggenlopen in de ban raakt van twee stralende ogen achter het vensterraam aan de overkant van het plein. De ogen glimlachen naar hem. Hij lacht terug. Aarzelend zoekt hij contact. Zij heet Josefa Carvalho. Op haar zeventiende verjaardag was zij zonder enige aanleiding op de grond gevallen en deden haar benen het niet meer, verlamd. Wanneer zij tien jaar later hoort over wonderpillen van een Braziliaanse heilige, is zij ervan overtuigd dat al...

De taal van mensen met dementie is een taal zonder omwegen. Een taal die ruimte laat voor wat niet te

verwoorden is. Vol zeggingskracht en altijd betekenisvol, al is er in eerste instantie misschien geen touw aan vast te knopen. Een eigen taal: het Dementees.

Poëzie

Dementees lijkt in veel opzichten op poëzie. Het onttrekt zich aan gesloten interpretaties, nodigt uit tot meebewegen en doet een sterk beroep op onze verbeeldingskracht. Waarom mensen met dementie dan niet serieus nemen als dic...

Filosoviertjes zijn speelse gedichtjes van vier regels met een beschouwende ondertoon.

Ook in zijn drieëntwintigste boek neemt Wim Meyles mens en maatschappij

weer op de hak: overgewicht, sociale media, vergrijzing, spoorwegen, farmaceuten, megastallen, immigratie, zorgverzekeraars, en vele andere nationale hobby's en ergernissen.

Hij kan doorgronden wie je bent,

van wieg tot aan begrafenis.

Intussen is het wel bekend

dat dit niet God maar Google is.

De welvaart heeft ons goed gedaan:

ee...

Om een veilige setting voor de cliënt te creëren, is de ontmoeting nodig tussen hulpverlener en cliënt. Ontmoeten betekent om te beginnen gelijkwaardigheid: ik ben niet beter of verder dan jij. Het betekent ook transparant en echt zijn. Ook dat biedt veiligheid, want dan zijn er geen dubbele agenda's. Jij bent oké, in wie en waar jij bent, net als ik.

In de psychotherapie is de relatie tussen hulpverlener en cliënt een van de belangrijkste succesfactoren. Het slagen van de therapie hang...

De 13-jarige Kas droomt van een carrière als profkeeper. Diep in zijn hart wil hij zelfs de beste doelman aller tijden worden, onpasseerbaar! Elke zaterdag probeert hij de topkeeper uit zijn dromen te zijn, maar een roodharig meisje brengt deze missie ernstig in gevaar. Dan volgt er ook nog een keiharde confrontatie met een mysterieuze man in het bos. Met een vervloeking jaagt deze 'Bosgek' Kas de stuipen op het lijf. Wie is deze figuur? Hoe kan hij tot op de minuut weten wanneer Kas een teg...

Anne Goegebuur, dertiger, hoog opgeleid, single, is vastgelopen in haar leven. Ze heeft een goede baan en een mooi huis, maar trekt zich meer en meer in zichzelf terug. Dat gaat zelfs zo ver dat het leidt tot haar ontslag. Hierdoor wordt ze met kracht wakker geschud en ze neemt haar hele leven onder de loep. Om te beginnen de relatie met haar moeder, Lize, die haar in haar eentje heeft opgevoed, volgens strenge regels.

Terwijl ze naar een nieuwe bestemming zoekt, komt ze door een mislukte dat...

Het is aan ons het proces aan te gaan om in onszelf te keren en te onderzoeken waar ons licht is. Het licht vanwaaruit wij eindeloos kunnen putten om werkelijk te zijn wie we van oorsprong zijn. Deze weg mag ieder voor zich gaan. Ik noem het de weg van het Licht, het donker niet schuwend: het donker en het licht in jezelf omarmend en met elkaar verenigend. In elk verhaal dat ik heb geschreven is het Licht al voelbaar. In de vele channelings is de innerlijke kracht die ieder van ons bezit zich...

Meggy deed de deur open en werd overweldigd door een verschrikkelijke stank. En wat nog veel erger was, ze werd overspoeld door een gigantische zwerm zwarte vliegen. Nadat een groot deel van de vliegenzwerm weg was, kreeg Meggy zicht op wat er achter de deur lag. Daar lag een mens. Misselijk van wat ze had gezien en van de stank rende Meggy naar buiten en leegde haar maag. Nu moest ze wel de politie bellen. Nu was het haar verhaal niet meer.

Journaliste Meggy, altijd op zoek naar een interess...