Een studentenschip in het IJ in Amsterdam, eind jaren '60, begin '70 van de twintigste eeuw. Er wonen studenten (o.a.), ze studeren (soms), doen aan politiek en liefde, blowen, drinken bier of thee en op de brug kweekt de schipper wiet. Vanuit de bar zijn de Beatles bijna constant overal te horen. Er wordt gedebatteerd en gedeald; de invloed van de Rote Armee rijkt tot onderin het schip. En dan zijn er de ratten. Het is meer dan sommigen aankunnen. Meer dan het schip aankan.

Amsterdam in de greep van sneeuw en vorst. De waterleidingen bevriezen - gelukkig heeft een overbuurvrouw nog water (en veel warmte). Maar de drie-en-negentigjarige, oorspronkelijk Oostenrijkse buurvrouw raakt langzaamaan haar greep op de dingen kwijt. Al heeft ze nog veel over haar verleden te vertellen.

Dat verleden bestrijkt praktisch de hele twintigste eeuw - stof genoeg dus. Al is twijfelachtig of iemand ook werkelijk begreep wat er gebeurde toen het gebeurde - en of wij snappen wat er m...