Al eeuwenlang is de mens gefascineerd door de woestijn. Dit wrede land betovert als geen ander en trekt telkens weer reizigers. Ook Arita Baaijens raakte in de ban. Ze gaf haar baan op, kocht kamelen en leerde in de woestijn te overleven. In Een regen van eeuwig vuur beschrijft ze haar ervaringen tijdens haar eerste reizen, maar bovenal is dit een boek over haar grote liefde voor de kamelen en de passie voor de ongrijpbare schoonheid van de woestijn.

Een vrouw, haar fiets en 28.000 kilometer avontuur van Nederland naar AustraliëIn Weg van de wereld neemt ze de lezer achterop haar fiets mee van Nederland naar Australië. Verschillende vrienden fietsen stukken met haar mee. Vooral in een land als Iran lijkt het verstandig een man aan haar zijde te hebben, maar de gastvrije Iraniërs laten veel vooroordelen als sneeuw voor de zon smelten. In Turkmenistan daarentegen krijgt ze samen met haar fietsvriend Norbert de schrik van haar leven. Aan ...

Paul Maas, geboren in 1954, is zijn hele leven al nieuwsgierig naar de wereld die groter is dan zijn dagelijkse reikwijdte. Dit voedde zijn reislust en doet dat nog steeds.

Hij reisde eerder naar Peru, Sri Lanka, India, Pakistan, Marokko, Turkije, Indonesië, Thailand.

Zijn belangstelling gaat uit naar alles wat natuur, cultuur en historie te bieden hebben. Maar bovenaan staat zijn interesse in mensen.

Dit is zijn eerste boekwerkje met een verslag van zijn reis naar Iran in 2016, een voor vel...

Een ruime kwart eeuw geleden kocht Renée Vonk-Hagtingius een paar muren en een half dak ter hoogte van zo'n schilderachtig dorpje in de Provence. Ze was er zo mee in haar nopjes dat ze er uiteindelijk een blog (www.kijkzuidfrankrijk.com) over begon. Een aantal van die verhalen werd vorig jaar gebundeld en verscheen onder de titel 'Kijk, Zuid-Frankrijk!'

"Het valt niet meer te ontkennen dat het Frankrijk van toen waar ik verliefd op werd, niet meer bestaat. En dat de nieuwe tijd ook het dorp ...

Aziza leidt ogenschijnlijk een vrolijk leven als zangeres, maar blijkt voor altijd getekend door de bloedige machtsstrijd op het eiland Zanzibar. Felicien, de Senegalese onderwijzer van de Diola-stam, gelooft in vooruitgang, maar moet zijn broer helpen bij het rituele slachten van een zwarte buffel voor Toje, de regenkoningin. De schrijver Naguib Mahfouz ziet zijn geliefde Cairo veranderen in een veelkoppig monster. Met V.S. Naipaul, die als geen ander vertrouwd is met postkoloniale verwarrin...

`Ik was weer gelukkig, terug in Afrika, rijk van het licht, schrijft Theroux wanneer hij begint aan een nieuwe reis: van Kaapstad naar Angola, dwars door het continent waar hij zoveel van houdt. Hij kwam voor het eerst in Afrika als 22­jarige vrijwilliger bij het Vredeskorps. Nu keert hij terug, ditmaal om het minder betreden westelijk Afrika te verkennen, en zichzelf. Hij reist door de Kaapprovincie van Zuid­Afrika naar Namibië, waar hij een oude droom verwezenlijkt: de San (Bosjesmannen...

Ze moet terug. De bergen van de Altaj roepen haar opnieuw. Drie jaar eerder bezocht ze deze streek, na een voettocht van Amsterdam naar Rusland. Een ingrijpende gebeurtenis heeft haar leven echter volledig op zijn kop gezet. Nu reist ze opnieuw af naar dit bijzondere gebied op de grens met Siberië en Mongolië. In de Mongoolse Altaj maakt ze kennis met de mensen van de steppen, de Kazachen en Mongolen en met een illuster reisgezelschap. Reizend over de wonderschone vlakten kijkt ze terug en ...

Deze reis was voor mij een droom die uit kwam. Ik heb een ontzettend mooie tijd gehad in Nepal; veel gezien, geroken, geleerd, maar vooral meegemaakt en beleeft. Met deze verhalen wil ik andere mensen inspireren die ook vrijwilligerswerk willen doen, of mensen te laten inzien dat het belang van vrijwilligerswerk in landen als Nepal erg belangrijk is. Ik kan iedereen aanraden om vrijwilligers werk te doen; het verrijkt je leven en je maakt het leven van een ander een klein beetje mooier.

Het leven is kort. Te kort om niet direct te gaan doen waar je van houdt. Wij willen op reis, dus we gaan op reis. Ook al is Larissa zwanger en hebben we geen idee waar we aan beginnen. Backpacks op en gaan. Een Aziatisch land, een zwangere vrouw, een stevige levensgenieter en een foetus met de bijnaam “maanzaadje”. Het is haast ondenkbaar dat deze reis door Thailand geen comedy wordt.

Lente 2010. De telefoon gaat. Een vraagje uit New York: of we binnen zes weken willen verhuizen naar de Verenigde Staten.

We kijken elkaar verschrikt aan, zeggen een paar seconden niets, maar vallen elkaar vervolgens juichend in de armen.

Onze drie slapende jongetjes weten nog van niks. Die horen het morgen pas bij het ontbijt. Wat zullen ze ervan vinden? Vriendjes, school, familie, alles achterlaten. En voor hoe lang? We hebben geen idee.

Volslagen onverwacht wordt psycholoog Ingeborg van '...