'Maarten van der Graaff is zowel dichter als vernieuwer. Hij is een scherp luisteraar en heeft lef. Godzijdank is hij ook een lyricus en maakt muziek van alle wanorde. Maarten van der Graaff is onbetwist een nieuwe en spitsvondige stem in de poëzie.' - Erik Lindner

Vluchtautogedichten is de enige echt vrije encyclopedie. Zo praten figuren uit een bouquetreeksroman over verveling. Zo voorspelt de jonge debutant de dood van een prominente collega. Iemand vaart op een cruiseschip richting het o...

Hans Groenewegen (1957-2013) wilde onder de titel 'blijven & verreizen' allerlei gedichten dag na dag laten lopen over de periode van een jaar en sommige voorzien van eigen comments. Zo'n drie maanden verwijderd van het einde, werd hij ziek. Resterend materiaal legde hij voor aan collega-dichters, over wier werk hij veelal zelf had geschreven; hij vroeg nu hun comments op zijn eigen werk. Deze reacties van collega-dichters zijn vastgelegd op de cd-rom die achter in deze bundel is bevestigd. D...

Ontroerend en raak, eigenzinnig en tijdloos: de poëzie van een van de meest zichtbare dichters van NederlandF. Starik is een van die zeldzame dichters die met hun werk een brug naar een groter publiek weten te slaan. Door is onder meer Engels voor deur. Want met zijn elegante, zingende regels opent Starik vele deuren en laat ons mee naar binnen kijken, of niet. Uit het gedicht 'Laat maar': 'Een deur die ook weer open kan/ nadat jij die dicht hebt gedaan, of andersom/ van open weer dicht, dat...

SHRINIVASI

Hecht en Sterk. Gedichten

Suriname/Nederland

Genaaid gebonden met stofomslag,

met leeslint, 88 blz., 17,50

Eerste uitgave 2013

Tweede oplage 2019

ISBN 978-90-6265-819-0

De poëzie van Shrinivási (pseudoniem van Martinus H. Lutchman, geboren 1926) heeft in de Surinaamse samenleving altijd grote weerklank gevonden. In 1984 is bij In de Knipscheer een bloemlezing uit zijn werk tot dan toe verschenen: Een weinig van het Andere. In 1991 publiceerde hij zijn tot nu toe laatste bundel, ...

Onno-Sven Tromp is dichter en dromer, doler en denker. Eerder werk werd verscheidene keren gebloemleesd. In deze bundel doet hij opnieuw een poging het alledaagse leven te vatten in een reeks sonnetten. Dat die poging alleen maar kan mislukken, weerhoudt de dichter er niet van om zich te buiten te gaan. Zijn gedichten sprankelen als vanouds, met onderwerpen als verlate peren, een stukje niemandsland en een vallend meisje.

www.onnosventromp.nl

Al van kindsbeen af wilde Piet Oosterheerd (1966) â iets in de zorgsector⠝. Via zijn studies medicijnen en Nederlands, veelvuldig vrijwilligerswerk als festivalorganisator, woordvoerder annex spreekstalmeester en redacteur/opmaker bij tal van week-, maand- en faculteitsblaadjes landde hij eerst echt in het werkzaam leven als beleidsadviseur bij de sociale dienst van de gemeente Groningen. Gedichten schrijven en voordragen past zijn sociale ambities als Sneeuwwitje de schoen: geneesheer,...

Velen onder ons worden vroeg of laat geconfronteerd met situaties die hen het leven wat bemoeilijken, met dagen van duister, waar we zoeken naar een uitweg. Anderzijds ook met dagen van licht, waar we zoeken naar de juiste woorden. Dromen over hoe het beter zou kunnen. Hoop op een aangenamer bestaan. Fantasieën die ons tot op de drempel brengen van een beleving zonder zorgen. Het lijkt soms niet veel maar het zijn net deze dromen, deze hoop, die ons de weg zullen banen, die ons de lasten wat...

Citaten en Gezegden. We herinneren ze ons als de dag van heden, de expressies die ons na een catastrofe zowel als na victorie werden doorgegeven. We verhalen erover, delen het met onze kennissen en vrienden. We gebruiken ze zelfs bij de dagdagelijkse dingen. Vluchtig ontleden we hier en daar wat woorden. Geven wel eens een andere betekenis aan zinnen maar wat we er ook mee doen ze blijven vluchtig in ons beleven aanwezig. Sommige gezegden vinden we te simpel, andere vinden we dan weer te ge...

Het gedicht 'De beker van Djamsjied' was het slotgedicht van Innisfree, de laatste bij leven uitgegeven dichtbundel van Christine D'haen uit 2007. In datzelfde jaar voltooide zij de gelijknamige bundel die haar laatste zou blijken te zijn en die hierbij postuum verschijnt. Getuige een aantekening in het manuscript beschouwde ze zelf De beker van Djamsjied als een poëtisch vervolg op haar autobiografisch prozaboek Uitgespaard zelfportret. Veel van de schilderijen en poëzie die ze daarin noem...

Paradijskou, stoppelland, ijzerappel, wiedsters en melksters: Jacques Hamelink neemt ons in deze bundel mee naar de boerengrond. Meer precies: zijn eigen Zeeuws-Vlaamse land van herkomst, het agrarische land waar twee landen met elkaar versmolten raakten. Over de watersnood en het geloof schrijft hij, over heden en verleden, over het legendarische en het actuele. Een rijke, grondige bundel, bloeiend en aards tegelijk.