Dorp in de rivier

'Pap, wat speelden jullie nou voor spelletjes vroeger?'. Of: 'Was er al tv in jouw jeugd?' Het zijn zomaar twee vragen van de vele die mijn dochters, toen zij nog jong waren, over mijn jeugd aan mij vroegen. Ik bemerkte dat ik het leuk vond om daarover te praten en dat het mijn kinderen ook boeide. Nog steeds worden mij vragen over vroeger en de tijd van mijn jeugd gesteld; nu óók door mijn kleinkinderen. Zou het dan een goed idee zijn om die verhalen van vroeger op papier te zetten? Naarmate het moment in zicht kwam dat ik daar meer tijd voor zou krijgen doordat mijn pensionering er aan kwam, begon ik daar aan. Gelukkig heeft mijn geheugen met het verstrijken der jaren niet al te veel schade opgelopen en al schrijvende kwam ik er achter wat ik eigenlijk altijd heb geweten: het Noordereiland, de plek waar ik was opgegroeid, was altijd in mij blijven zitten. Ondanks het feit dat ik er al veel langer weg ben dan de 22 jaar die ik er heb gewoond. Ik was een Noordereilander en ik was een Rotterdammer. Beide ben ik nog steeds en zal dat altijd blijven. Voor mijn gevoel en in mijn hart ben ik beide nog steeds en ik zal dat ook altijd blijven.

Peter Bakker