Standbeelden in Nederland

Lang stond Nederland bekend als een standbeeldloos land. Terwijl elders vorsten en helden in brons en steen in het straatbeeld verschenen, was die eer hier slechts voor een enkeling weggelegd. De weinige beelden die er waren, kregen vooral aandacht van toeristen. Dat laatste is niet veranderd, maar een land zonder standbeelden is Nederland allang niet meer. Ze zijn in vrijwel iedere gemeente te vinden, in allerlei soorten en maten, en ze doen ertoe. Discussies over wie wel of niet een standbeeld verdienen en hoe dat eruit zou moeten zien, zijn aan de orde van de dag. Standbeelden zijn in Nederland een serieuze zaak.

Zie je dat ook als je naar ze kijkt? Met die vraag ging de Japanse fotograaf Shinji Otani (1972) de afgelopen jaren op pad. Hij reisde heel Nederland door, van Groningen tot Maastricht, via Assen en Zundert naar Vlissingen en Amsterdam. Overal legde hij standbeelden vast in relatie tot hun omgeving. Soms bleken ze een stralend middelpunt, vaker stonden ze wat weggestopt - heldenverering voelt in Nederland nog altijd ongemakkelijk.

Voor dit boek verzamelde Otani zijn beste foto’s. Het bevat een verfrissende en prikkelende kijk op iconische, geliefde en omstreden standbeelden uit heel Nederland. Historicus Pepijn Reeser schreef een inleidend essay over hoe Nederlanders met hun standbeelden omgaan, en verzorgde bij ieder beeld een korte toelichting.